Twoja sprawa z zakresu prawa karnego jest już wystarczająco stresująca. Nie powinieneś rozbijać banku tylko po to, aby upewnić się, że jesteś chroniony

Odstąpienie od kary i ukarania za przestępstwo karno skarbowe

Odstąpienie od wymierzenia kary jest instytucją sądowego wymiaru kary o charakterze fakultatywnym, której zastosowanie zawsze zależy od uznania sądu. Kodeks karny skarbowy przewiduje możliwość jej zastosowania zarówno do sprawców przestępstw skarbowych, jak i do sprawców wykroczeń skarbowych.

Preferencja kar i środków karnych wolnościowych nie dotyczy sytuacji, gdy przestępstwo skarbowe zostało popełnione w warunkach obligujących sąd do nadzwyczajnego obostrzenia kary, tzn. gdy: sprawca spowodował uszczuplenie należności publicznoprawnej dużej wartości (lub wielkiej) i jej nie wyrównał; wartość przedmiotu czynu zabronionego była duża (lub wielka); sprawca uczynił sobie z popełniania przestępstw skarbowych stałe źródło dochodu; sprawca dopuścił się ciągu przestępstw skarbowych i uszczuplonej należności nie wyrównał; przestępstwo skarbowe zostało popełnione w warunkach recydywy skarbowej; sprawca popełnił przestępstwo skarbowe, działając w zorganizowanej grupie lub związku przestępnym, chyba że od niego odstąpił i podjął współpracę z organami ścigania; sprawca popełnił przestępstwo skarbowe, używając przemocy lub grożąc natychmiastowym jej użyciem albo wspólnie z osobą posługującą się takimi sposobami; sprawca przez nadużycie stosunku zależności lub wykorzystanie krytycznego położenia doprowadził inną osobę do popełnienia czynu zabronionego jako przestępstwo skarbowe.

Sąd może odstąpić od wymierzenia kary, co nie stoi na przeszkodzie orzeczeniu środka karnego wymienionego w art. 22 § 2 pkt 2-6 lub w art. 47 § 2 pkt 2 i 3 kodeksu karno skarbowego, jeżeli zachodzą warunki jego orzeczenia i cele kary zostaną przez ten środek spełnione, w szczególności w wypadkach przewidzianych w kodeksie, a ponadto:

1) za przestępstwa skarbowe – zagrożone karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 3 lat lub karą łagodniejszą, gdy stopień społecznej szkodliwości popełnionego czynu nie jest znaczny; przepisu nie stosuje się do sprawcy przestępstwa skarbowego popełnionego w warunkach określonych w art. 37 § 1 lub wart. 38 § 2, z zastrzeżeniem art. 37 § 2 i 3 oraz art. 38 § 3 kodeksu karno skarbowego;

2) za wykroczenia skarbowe – w wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie, biorąc pod uwagę charakter i okoliczności popełnienia wykroczenia skarbowego, właściwości i warunki osobiste sprawcy oraz jego zachowanie się po popełnieniu tego wykroczenia.

Jeżeli w związku z przestępstwem skarbowym lub wykroczeniem skarbowym nastąpiło uszczuplenie należności publicznoprawnej, sąd może odstąpić od wymierzenia kary lub środka karnego wymienionego w art. 22 § 2 pkt 2-6 lub wart. 47 § 2 pkt 2 i 3 kodeksu karno skarbowego tylko wtedy, gdy ta wymagalna należność została w całości uiszczona przed wydaniem wyroku.

W wypadku przestępstw skarbowych sąd, rezygnując z wymierzenia kary, może samoistnie orzec następujące środki karne: przepadek przedmiotów lub ściągnięcie ich równowartości pieniężnej, przepadek korzyści majątkowej lub ściągnięcie jej równowartości pieniężnej, zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej, wykonywania określonego zawodu lub zajmowania określonego stanowiska, jak też podanie wyroku do publicznej wiadomości. W wypadku wykroczeń skarbowych sąd może samoistnie orzec przepadek przedmiotów lub ściągnięcie równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów.

Orzekając w sprawach o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, sąd może uznać w danym wypadku za uzasadnione i celowe zupełne odstąpienie od wymierzenia kary i zrezygnować zarówno z wymierzenia kary, jak i środka karnego. Może tak uczynić nawet wtedy, gdy orzeczenie środka karnego – w świetle innych przepisów jest obowiązkowe. Uprawnienie to nie dotyczy obligatoryjnego przepadku przedmiotów, których wytwarzanie, posiadanie, obrót, przechowywanie, przewóz, przenoszenie lub przesyłanie jest zabronione.

Przewiduje się więc odstąpienie w dwóch wariantach:

1) odstąpienie od wymierzenia kary zupełne (całkowite) – polegające na powstrzymaniu się nie tylko od wymierzenia kary, ale także jakichkolwiek innych środków reakcji typu karnego;

2) odstąpienie od wymierzenia kary niezupełne (częściowe) – polegające na rezygnacji z orzeczenia kary i orzeczeniu wobec sprawcy samoistnego środka karnego pełniącego rolę samodzielnej reakcji na czyn naganny sprawcy.

Odstąpienie od wymierzenia kary, zarówno zupełne, jak i niezupełne, jest formą skazania pociągającą za sobą wszystkie negatywne skutki tego faktu. W wypadku odstąpienia od wymierzenia kary mamy do czynienia z najmniejszym postępem w zakresie degresji karania.

[spacer]

W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt.

Z wyrazami szacunku

Adwokat Mateusz Ziębaczewski

Mateusz Ziębaczewski to doświadczony adwokat i jedyny w swoim rodzaju specjalista od prawa karnego. Swoją wiedzą i umiejętnościami służy klientom, pomagając im w najbardziej skomplikowanych sprawach karnych. Wybierając nas możesz mieć pewność, że będziemy w pełni oddani Tobie i Twojej sprawie. Z naszą kancelarią współpracują najbardziej znani profesorowie, doktorzy prawa oraz byli ministrowie, gdyż cenią jakość, pewność i bezpieczeństwo jakie oferujemy.

email telefon LinkedIn

Zobacz pozostałe wpisy autora

Kancelaria Prawa Karnego w Poznaniu. Prawo Karne Poznań