Twoja sprawa z zakresu prawa karnego jest już wystarczająco stresująca. Nie powinieneś rozbijać banku tylko po to, aby upewnić się, że jesteś chroniony

Karalne przygotowanie do popełnienia przestępstwa, a odstąpienie

Przygotowanie zachodzi tylko wtedy, gdy sprawca w celu popełnienia czynu zabronionego podejmuje czynności mające stworzyć warunki do przedsięwzięcia czynu zmierzającego bezpośrednio do jego dokonania, w szczególności w tymże celu wchodzi w porozumienie z inną osobą, uzyskuje lub przysposabia środki, zbiera informacje lub sporządza plan działania. Przygotowanie jest karalne tylko wtedy, gdy ustawa tak stanowi. Karalność czynności przygotowawczych zależy od tego, czy są one dokonywane w celu popełnienia czynu zabronionego. Jeśli są one (lub mogą być) traktowane jako pozbawione takiego związku z zamierzonym przestępstwem, czynności te nie podlegają karze.

Granicę pomiędzy usiłowaniem popełnienia przestępstwa a karalnym przygotowaniem wyznacza cecha bezpośredniości ocenianego zachowania sprawcy. Jeżeli zachowanie sprawcy, już bezpośrednio zmierza do dokonania czynu, to stanowi ono usiłowanie, zaś za przygotowanie uznać natomiast należy zachowania nakierowane na planowane dokonanie przestępstwa, ale nie zmierzające jeszcze wprost i bezpośrednio do dokonania czynu zabronionego.

Czynności przygotowawcze mogą polegać, między innymi, na wejściu w porozumienie z inną osobą celem popełnienia przestępstwa. Wejście w porozumienie oznacza uzgodnienie woli dwu lub więcej sprawców co do wspólnego popełnienia przestępstwa, którego przygotowanie jest karalne, określonego co najmniej w ogólnych zarysach przez zespół znamion.

Przygotowanie jako postać stadialna przestępstwa występuje w dwóch odmianach:

jednoosobowej, gdy sprawca podejmuje czynności polegające na pozyskaniu lub przysposobieniu środków, zbieraniu informacji bądź sporządzeniu planu działania, które mogą stworzyć warunki do przedsięwzięcia czynu zmierzającego bezpośrednio do jego dokonania,

wieloosobowej, gdy dwie lub więcej osób wchodzi w porozumienie celem popełnienia przestępstwa.

Obmyślenie sposobu przeprowadzenia przestępstwa, zwerbowanie osoby do fizycznego wyeliminowania pokrzywdzonego, dokonanie podziału ról stanowią fazę stadialną popełnienia przestępstwa w postaci przygotowania, gdyż nie stanowiły żadnego i bezpośredniego zagrożenia dla życia pokrzywdzonego.

Nabycie środków odurzających lub substancji psychotropowych, a następnie ich przystosowanie do udzielenia innej osobie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, nie przekracza jeszcze ram czynności przygotowawczych do przestępstwa określonego w art. 59 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. 2005 r. Nr 179 poz. 1485) i tym samym nie jest działaniem zmierzającym bezpośrednio do urzeczywistnienia tego zamiaru. Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Karna z dnia 5 grudnia 2006 r. III KK 273/2006

Nie podlega karze za przygotowanie, kto

dobrowolnie od niego odstąpił, w szczególności zniszczył przygotowane środki lub zapobiegł skorzystaniu z nich w przyszłości; w razie wejścia w porozumienie z inną osobą w celu popełnienia czynu zabronionego, nie podlega karze ten, kto nadto podjął istotne starania zmierzające do zapobieżenia dokonaniu. Odstąpienie od przygotowania – tak jak przy usiłowaniu – może znaleźć odbicie w konkretnych okolicznościach faktycznych. Mogą wystąpić inne okoliczności pozwalające na ustalenie odstąpienia od przygotowania. Zależne one będą od formy przygotowania, rodzaju czynności, mających stworzyć warunki do przedsięwzięcia czynu zmierzającego bezpośrednio do dokonania przestępstwa albo porozumienia z inną osobą lub osobami. W każdym razie odstąpienie od przygotowania nie może ograniczyć się jedynie do sfery psychiki sprawcy, lecz musi znaleźć odbicie w okolicznościach faktycznych, wskazujących na to, że sprawca nie tylko sam nie chce skorzystać z dokonanych czynności mających stworzyć warunki do przedsięwzięcia czynu zmierzającego bezpośrednio do dokonania przestępstwa, lecz również na to, że sprawca zapobiegł skorzystaniu z tych czynności przez inne osoby, z którymi wszedł w porozumienie w celu dokonania przestępstwa, lub które bez porozumienia z nim mogłyby z nich skorzystać. Reasumując powyższe stwierdzić należy, że odstąpienie od przygotowania musi znaleźć wyraz w okolicznościach wskazujących na to, że odstępujący od przygotowania sprawca nie tylko sam nie ma zamiaru skorzystać z dokonanych już czynności przygotowawczych, lecz zapobiega wykorzystaniu ich przez inne osoby do przedsięwzięcia czynu zmierzającego bezpośrednio do dokonania przestępstwa.

W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt.

Z wyrazami szacunku.

Adwokat Mateusz Ziębaczewski

Mateusz Ziębaczewski to doświadczony adwokat i jedyny w swoim rodzaju specjalista od prawa karnego. Swoją wiedzą i umiejętnościami służy klientom, pomagając im w najbardziej skomplikowanych sprawach karnych. Wybierając nas możesz mieć pewność, że będziemy w pełni oddani Tobie i Twojej sprawie. Z naszą kancelarią współpracują najbardziej znani profesorowie, doktorzy prawa oraz byli ministrowie, gdyż cenią jakość, pewność i bezpieczeństwo jakie oferujemy.

email telefon LinkedIn

Zobacz pozostałe wpisy autora

Kancelaria Prawa Karnego w Poznaniu. Prawo Karne Poznań