Art. 171. § 1. Kto, bez wymaganego zezwolenia lub wbrew jego warunkom, wyrabia, przetwarza, gromadzi, posiada, posługuje się lub handluje substancją lub przyrządem wybuchowym, materiałem radioaktywnym, urządzeniem emitującym promienie jonizujące lub innym przedmiotem lub substancją, która może sprowadzić niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia wielu osób albo mienia w wielkich rozmiarach,
podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto wbrew obowiązkowi dopuszcza do popełnienia czynu określonego w § 1.
§ 3. Tej samej karze podlega, kto przedmioty określone w § 1 odstępuje osobie nieuprawnionej.
Przestępstwo jest przestępstwem formalnym. O zaistnieniu tego przestępstwa nie decyduje konkretne i realne niebezpieczeństwo grożące życiu lub zdrowiu ludzkiemu albo mieniu w znacznych rozmiarach na skutek nielegalnego przechowywania odpowiednich materiałów lub przyrządów, ale sam fakt przechowywania tego rodzaju materiałów, które z istoty swej są materiałami niebezpiecznymi dla życia, zdrowia ludzkiego lub mienia w znacznych rozmiarach. Odnosi się to jedynie do takiego materiału, którego użycie z uwagi na swe cechy konstrukcyjne, skład chemiczny i ilość, a więc ogólnie rzecz ujmując właściwości, może sprowadzić niebezpieczeństwo powszechne dla życia lub zdrowia ludzkiego albo mienia w znacznych rozmiarach i to niezależnie, czy skutek taki w konkretnym przypadku nastąpi, jako że omawiany występek jest przestępstwem formalnym. Nie sposób więc byłoby przyjąć, że wspomniany przepis, zważywszy na dobro, które chroni i systematykę kodeksową, odnosiłby się do materiałów wybuchowych o niewielkiej i bardzo ograniczonej sile rażenia.
W wypadku stwierdzenia, że sprawca wyrabiał, przetwarzał, gromadził, posiadał, posługiwał się lub handlował przedmiotami wymienionymi przed spójnikiem „lub” użytym w treści art. 171 § 1 kk, to ustalanie możliwości sprowadzenia „niebezpieczeństwa dla życia lub zdrowia wielu osób albo mienia w wielkich rozmiarach” nie jest konieczne. Ustawodawca przyjął bowiem domniemanie, że przedmioty te są zawsze niebezpieczne z natury rzeczy, i w związku z tym nie uzależnił penalizacji zachowania sprawcy od tego, w jakich ilościach określoną substancję lub przyrząd sprawca wyrabiał, przetwarzał, gromadził, posiadał, posługiwał się lub nią handlował.
[spacer]
W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt.
Z wyrazami szacunku.
