Przesłankami jego zastosowania, tak jak w przypadku innych środków zapobiegawczych, jest duże prawdopodobieństwo, że oskarżony popełnił przestępstwo, zabezpieczenie prawidłowego toku postępowania oraz przesłanka właściwa wyłącznie dla tego środka, czyli uzasadniona obawa ucieczki. W razie uzasadnionej obawy ucieczki można zastosować w charakterze środka zapobiegawczego zakaz opuszczania przez oskarżonego kraju, który może być połączony z zatrzymaniem mu paszportu lub innego dokumentu uprawniającego do przekroczenia granicy albo z zakazem wydania takiego dokumentu. Do czasu wydania postanowienia w przedmiocie, o którym mowa wyżej, organ prowadzący postępowanie może zatrzymać dokument, jednakże na czas nie dłuższy niż 7 dni. . O zastosowaniu zakazu opuszczania kraju lub tymczasowego zatrzymania niezwłocznie powinno się zawiadomić organy Straży Granicznej i organy paszportowe w celu uniemożliwienia oskarżonemu zarówno przekroczenia granicy, jak i uzyskania innego dokumentu uprawniającego do przekroczenia granicy. Odebrany paszport składa się w depozycie sądowym, o czym informuje się organ paszportowy.
Jeżeli na oskarżonego został nałożony zakaz opuszczania kraju, nie może on swobodnie przemieszczać się pomiędzy państwami Unii Europejskiej. Brak kontroli granicznej nie jest równoznaczny z wolnością opuszczenia przez oskarżonego, wbrew ciążącemu na nim zakazowi, kraju. Naruszenie tego zakazu zawsze może zrodzić dla oskarżonego ujemne skutki i to zarówno w postaci zamiany stosowanego środka na surowszy, jak i poprzez konieczność zastosowania i poszukiwania go za pośrednictwem Europejskiego Nakazu Aresztowania połączonego z zastosowaniem tymczasowego aresztowania. Żadną zatem miarą nie można twierdzić, iż pozostawanie na terenie kraju jest tylko wyrazem „dobrej woli”. Jest to jego obowiązek, z naruszeniem którego łączą się określone i dolegliwe konsekwencje procesowe, zaś wzajemna współpraca pomiędzy państwami Unii Europejskiej ułatwia i upraszcza jedynie możliwość poszukiwania i ścigania osób łamiących porządek prawny na obszarze któregokolwiek z państw. Konieczność zapewnienia stawiennictwa oskarżonego na rozprawach sądowych i możliwość skutecznego doręczania mu wezwań na terminy rozpraw uzasadnia utrzymanie środka w postaci zakazu opuszczania kraju.
[spacer]
W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt.
Z wyrazami szacunku
