Osoby przesłuchiwane mogą być konfrontowane w celu wyjaśnienia sprzeczności. Konfrontacja jest czynnością uzależnioną od oceny organu procesowego, czy istnieją sprzeczności w oświadczeniach przesłuchiwanych oraz czy zachodzi możliwość i potrzeba ich wyjaśnienia w ten sposób. Chodzi o wyjaśnienie sprzeczności mających charakter istotny. Nie nakłada się na sąd obowiązku przeprowadzenia konfrontacji świadków w każdym wypadku sprzeczności w ich zeznaniach, lecz tylko w sytuacji, gdy może to się przyczynić do prawidłowego ustalenia stanu faktycznego. Gdy natomiast oczywiste jest, że w realiach konkretnego postępowania osiągnięcie tego jest niemożliwe, przeprowadzenie konfrontacji jest zbędne.
Konfrontacja polega na tym, że w czasie jednego przesłuchania wypowiadają się na ten sam temat kolejno obie przesłuchiwane osoby, których poprzednie wypowiedzi były sprzeczne. Każda z nich słyszy wypowiedź poprzednika i ma się także do niej ustosunkować;
Konfrontacja stanowi bowiem przesłuchanie szczególne. Chodzi o stawienie sobie do oczu osób, których oświadczenia dowodowe (zeznania, wyjaśnienia) są sprzeczne, w celu wyjaśnienia tych sprzeczności. Konfrontacji poddawać można wprawdzie osoby przesłuchiwane, ale praktycznie zaleca się ograniczanie tej czynności do dwóch osób, jednoczesne bowiem konfrontowanie kilku czy kilkunastu osób może utrudniać prawidłowy przebieg tej czynności.
Konfrontacji mogą zostać poddani zarówno współoskarżeni (współpodejrzani) między sobą, jak i ze świadkami, a także świadkowie między sobą, jak również biegli czy specjaliści między sobą, gdy są przesłuchiwani.
[spacer]
W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt.
Z wyrazami szacunku.
