Twoja sprawa z zakresu prawa karnego jest już wystarczająco stresująca. Nie powinieneś rozbijać banku tylko po to, aby upewnić się, że jesteś chroniony

Pozorne bankructwo i ukrywanie majątku, pieniędzy przez dłużnika jako przestępstwo – art. 301 kodeksu karnego

Art. 301 kodeksu karnego

§ 1. Kto będąc dłużnikiem kilku wierzycieli udaremnia lub ogranicza zaspokojenie ich należności przez to, że tworzy w oparciu o przepisy prawa nową jednostkę gospodarczą i przenosi na nią składniki swojego majątku, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

§ 2. Tej samej karze podlega, kto będąc dłużnikiem kilku wierzycieli doprowadza do swojej upadłości lub niewypłacalności.

§ 3. Kto będąc dłużnikiem kilku wierzycieli w sposób lekkomyślny doprowadza do swojej upadłości lub niewypłacalności, w szczególności przez trwonienie części składowych majątku, zaciąganie zobowiązań lub zawieranie transakcji oczywiście sprzecznych z zasadami gospodarowania, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Podmiotem rozważanego przestępstwa może być wyłącznie dłużnik. Przepis art. 301 KK chroni interesy wierzycieli, którzy ponoszą szkodę w chwili, gdy majątek dłużnika ulega faktycznemu zubożeniu. Wierzyciele są zainteresowani wyłącznie tymi czynnościami, których skutkiem jest pomniejszenie majątku dłużnika, natomiast nie jest dla nich istotne, co z tym majątkiem się dzieje, a w szczególności – czy został on wchłonięty do innej masy majątkowej, czy też nie. Relewantne i kluczowe jest – z punktu widzenia prawnokarnego wartościowania – to z jakiego majątku wierzyciele mogą być zaspokojeni.

Jednostką gospodarczą

Przez pojęcie jednostka gospodarcza należy rozumieć każdy podmiot gospodarczy funkcjonujący na podstawie obowiązujących przepisów prawa. Podmiotem tym może być w szczególności osoba fizyczna lub grupa osób fizycznych, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej. Wobec potocznego charakteru omawianego znamienia, przy jego interpretacji należy stosować wykładnię funkcjonalną i celowościową.  Jednostką gospodarczą są spółki: cywilna, komandytowa, jawna, akcyjna, z ograniczoną odpowiedzialnością, a ponadto fundacja i stowarzyszenie, założone przez dłużnika, o ile w ich statutach przewidziano działalność gospodarczą, którą rzeczywiście prowadzą. Podmiot prowadzący działalność gospodarczą może być zarówno osobą fizyczną, jak i prawną oraz ich konglomeratem.

Przenoszenie majątku

Momentem, od którego ujmować należy czynność przenoszenia będzie chwila rozpoczęcia tworzenia (zakładania) przez dłużnika spółki (np. porozumienie przyszłych wspólników). Musi to być jednak moment ujmowany obiektywnie, uzależniony od zdarzenia obiektywnie zauważalnego, lecz także możliwego do uchwycenia (utrwalenia) przez osoby trzecie. Akt przenoszenia składników majątku nie musi być jednorazowy, może on odbywać się etapami.

Bankructwo i upadłość

Zachowanie sprawcy będzie się odnosiło do każdej czynności dłużnika, która spowoduje jego bankructwo. Rozważane określenie jest tak pojemne, że obejmuje każde zachowanie się dłużnika, z którym oceny społeczne mogą łączyć nadejście tych zdarzeń .  Najczęściej powstanie zamierzonego przez dłużnika stanu bankructwa będzie konsekwencją nie jednej, ale całego splotu podejmowanych przezeń czynności faktycznych i prawnych.

Skutek przestępstwa

Omawiane przestępstwo należy zaliczyć do przestępstw materialnych (skutkowych). Karalnym skutkiem jest tutaj udaremnienie lub ograniczenie zaspokojenia należności swoich wierzycieli. W szczególności, skutkiem tego przestępstwa będzie niezaspokojenie co najmniej dwóch wierzycieli. Ustawodawca posługuje się tutaj wyrazem „kilku”, jednak przyjęcie ścisłej językowej wykładni tego znamienia prowadziłoby do wyjęcia spod zakresu kryminalizacji pokrzywdzenia dwóch wierzycieli.

Nawet w przypadku wystąpienia upadłości jako skutku zachowania sprawcy, sąd będzie miał obowiązek zbadać moment wystąpienia niewypłacalności, albowiem musiała ona, w zaistniałej sytuacji, wystąpić już wcześniej, a jako skutek wcześniejszy właśnie ona stanowić powinna kryterium czasowe określające np. czas popełnienia przestępstwa. W rezultacie, upadłość będzie jedynie elementem pomocniczym dla określenia skutku przestępnego, w sytuacji gdy wykazanie niewypłacalności nie będzie możliwe.

[spacer]

W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji. Prosimy przejść do zakładki kontakt.

Z wyrazami szacunku.

Adwokat Mateusz Ziębaczewski

Mateusz Ziębaczewski to doświadczony adwokat i jedyny w swoim rodzaju specjalista od prawa karnego. Swoją wiedzą i umiejętnościami służy klientom, pomagając im w najbardziej skomplikowanych sprawach karnych. Wybierając nas możesz mieć pewność, że będziemy w pełni oddani Tobie i Twojej sprawie. Z naszą kancelarią współpracują najbardziej znani profesorowie, doktorzy prawa oraz byli ministrowie, gdyż cenią jakość, pewność i bezpieczeństwo jakie oferujemy.

email telefon LinkedIn

Zobacz pozostałe wpisy autora

Kancelaria Prawa Karnego w Poznaniu. Prawo Karne Poznań