Twoja sprawa z zakresu prawa karnego jest już wystarczająco stresująca. Nie powinieneś rozbijać banku tylko po to, aby upewnić się, że jesteś chroniony

Prowadzenie samochodu po cofnięciu uprawnień lub odebraniu czy stracie prawa jazdy

Art. 180a Kodeksu Karnego

Kto na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub w strefie ruchu, prowadzi pojazd mechaniczny, nie stosując się do decyzji właściwego organu o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Przedmiotem ochrony art. 180a Kodeksu Karnego jest bezpieczeństwo ruchu drogowego odbywającego się na drodze publicznej, w strefie zamieszkani i w strefie ruchu. Celem karalności prowadzenia pojazdu bez uprawnień, według ustawodawcy, jest ochrona bezpieczeństwa ruchu drogowego, które może być zagrożone w następstwie prowadzenia pojazdu przez osoby niemające uprawnień. Istotne jest potencjalne zagrożenie dla bezpieczeństwa ruchu, jakie stwarza sprawca. Osoba, która posiadała uprawnienia do prowadzenia pojazdów i przez dłuższy okres kierowała nimi, posiada niewątpliwie umiejętności kierowania nimi, przez co jest mniej niebezpieczna od tej, która nie ukończyła odpowiedniego kursu i nie zdała z wynikiem pozytywnym egzaminu sprawdzającego jej wiedzę teoretyczną i umiejętności praktyczne do bezpiecznego prowadzenia pojazdów.

Z uzasadnienia rządowego projektu wynika, że zamierzano poddać kryminalizacji prowadzenie pojazdu mechanicznego bez wymaganych uprawnień, które zostały uprzednio utracone np. w związku z orzeczeniem środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów lub w związku z ponownym przekroczeniem liczby 24 punktów za naruszenie przepisów ruchu drogowego. Co do objęcia nim prowadzenia pojazdu, mimo orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów, wskazano że Przepisem dającym możliwość ścigania sprawców niestosujących się do orzeczonego środka karnego jest wprawdzie art. 244 Kodeksu Karnego , zgodnie z którym „kto nie stosuje się do orzeczonego przez sąd zakazu podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Przepis ten nie obejmuje jednak w żaden sposób osób, które prowadziły bez uprawnień pojazd po upływie okresu, na który orzeczono środek karny. Jednocześnie wydaje się, że poddanie tych osób reżimowi wykroczeniowemu stanowi zrównanie ich z osobami, które wprawdzie nie posiadają uprawnień, ale jednocześnie nie wykazały się stwarzaniem szczególnego niebezpieczeństwa (np. poprzez jazdę pod wpływem alkoholu), co w świetle popełnionego czynu, skutkującego np. orzeczeniem przedmiotowego środka karnego czy orzeczeniem lekarskim, nie wydaje się uzasadnione.

Pozbawienie sprawcy uprawnień do kierowania pojazdami

Uprawnienia do kierowania pojazdem, stwierdzone odpowiednim dokumentem wymagane są do kierowania pojazdami na drogach publicznych oraz na drogach położonych w strefach zamieszkania oraz w strefach ruchu. Do kierowania pojazdem na innych drogach nie jest wymagane posiadanie jakichkolwiek uprawnień, np. na drogach wewnętrznych.  Warunkiem odpowiedzialności jest pozbawienie sprawcy uprawnień do kierowania pojazdami na mocy decyzji właściwego organu. Organem takim jest:

1) starosta w zakresie uprawnień do kierowania pojazdami;

2) dowódca jednostki wojskowej, w stosunku żołnierzy pełniących służbę w zakresie uprawnień do kierowania pojazdami wynikających z pozwolenia wojskowego;

3) marszałek województwa mazowieckiego w zakresie uprawnień szefów i cudzoziemskiego personelu przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i misji specjalnych państw obcych oraz organizacji międzynarodowych, korzystających z przywilejów i immunitetów dyplomatycznych lub konsularnych na mocy ustaw, umów międzynarodowych bądź powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych lub na zasadzie wzajemności, oraz innych osób korzystającym z tych przywilejów i immunitetów.

Konieczne jest, aby decyzja była ostateczna i nie ma znaczenia przyczyna cofnięcia. Decyzję administracyjną o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami wydaje się w wypadku:

1) stwierdzenia:

a) na podstawie orzeczenia lekarskiego istnienia przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem;

b) na podstawie orzeczenia psychologicznego istnienia przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem;

c) utraty kwalifikacji, na podstawie wyniku egzaminu państwowego przeprowadzonego w ze względu na uzasadnione zastrzeżenia co do jej kwalifikacji lub ubieganie się przywrócenie uprawnienia do kierowania motorowerem, pojazdami silnikowymi lub tramwajem cofniętego na okres przekraczający rok lub cofniętego w związku z utratą kwalifikacji albo o zwrot zatrzymanego prawa jazdy lub pozwolenia na kierowanie tramwajem, którego była pozbawiona na okres przekraczający rok;

d) niezgłoszenia się we wskazanym terminie na egzamin państwowy który miał być przeprowadzony ze względu na uzasadnione zastrzeżenia co do jej kwalifikacji lub ubieganie się o zwrot zatrzymanego prawa jazdy lub pozwolenia na kierowanie tramwajem, którego była pozbawiona na okres przekraczający rok;

2) ponownego przekroczenia liczby 24 punktów otrzymanych za naruszenie przepisów ruchu drogowego w okresie 5 lat od dnia wydania skierowania na kurs reedukacyjny, z powodu przekroczenia liczbę 24 punktów otrzymanych za naruszenie przepisów ruchu drogowego;

3) popełnienia w okresie próbnym trzech wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji lub jednego przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji;

4) orzeczenia zakazu prowadzenia pojazdów;

5) kierowania pojazdem w przedłużonym okresie z powodu kierowania pojazdem pomimo wydania decyzji administracyjnej o zatrzymaniu jej prawa jazdy z powodu przekroczenia dopuszczalnej prędkości o więcej niż 50 km/h na obszarze zabudowanym lub przewożenia osób w liczbie przekraczającej liczbę miejsc określoną w dowodzie rejestracyjnym (pozwoleniu czasowym) lub wynikającą z konstrukcyjnego przeznaczenia pojazdu niepodlegającego rejestracji lub zatrzymania na tej podstawie prawa jazdy przez policjanta;

6) uchylenia sposobu wykonywania zakazu prowadzenia pojazdów na podstawie art. 182a § 3 KKW;

7) przekroczenia, w okresie 1 roku od dnia wydania po raz pierwszy prawa jazdy, liczby 20 punktów za naruszenie przepisów ruchu drogowego;

8) stwierdzenia, na podstawie prawomocnych rozstrzygnięć, że kierujący pojazdem silnikowym w okresie 2 lat od dnia wydania mu po raz pierwszy prawa jazdy popełnił: a) przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, b) trzy wykroczenia określone w art. 86 § 1 lub 2, art. 87 § 1, art. 92a w przypadku przekroczenia dopuszczalnej prędkości o ponad 30 km/h lub art. 98 KW;

9) niepoddania się sprawdzeniu kwalifikacji z powodu przekroczenia 24 punktów za naruszenie przepisów ruchu drogowego.

Przyczyny wymienione w pkt 6–8 stanowią podstawę wydania decyzji o cofnięciu uprawnień do 4.6.2018 r., gdyż przepisy, które je określają tracą moc w tym terminie.

Prowadzenie samochodu

Prowadzenie dotyczy jedynie pojazdu w ruchu. Prowadzenie pojazdu nie oznacza pokonywania jakiegoś dłuższego odcinka drogi, a już uruchomienie pojazdu i podjęcie jazdy jest równoznaczne z jego prowadzeniem. Przestępstwo to może być popełnione tylko na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub w strefie ruchu. Takie określenie miejsca popełnienia przesądza, że kryminalizacji dotyczy wyłącznie ruchu drogowego. W sferze tego ruchu z zakresu tego przepisu są wyłączone wypadki kierowania pojazdem mechanicznym w innych miejscach, w których odbywa się ruch, np. na drodze wewnętrznej.

Drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie tej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy zgodnie z jej przeznaczeniem z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub w innych przepisach szczególnych. Są to drogi ogólnie dostępne i dla korzystania z nich nie jest potrzebne zezwolenie podmiotu dysponującego nimi. Elementem konstytutywnym drogi publicznej jest zaliczenie do tej kategorii dróg. Brak decyzji o zaliczeniu danej drogi do jednej z wyżej określonej kategorii powoduje, że droga nie jest drogą publiczną.

Strefą zamieszkania jest obszar obejmujący drogi publiczne lub inne drogi, na którym obowiązują szczególne zasady ruchu drogowego, a wjazdy i wyjazdy oznaczone są odpowiednimi znakami drogowymi. Strefa zamieszkania niekoniecznie musi obejmować drogi publiczne, może nią być obszar obejmujący inne drogi, np. drogi wewnętrzne.

Strefą ruchu jest obszar obejmujący co najmniej jedną drogę wewnętrzną, na który wjazdy i wyjazdy oznaczone są odpowiednimi znakami drogowymi. Z definicji tej wynika, że strefa ta może być utworzona wyłącznie na drodze wewnętrznej i musi być oznakowana. Wjazd do strefy ruchu jest oznaczony znakiem D-52 „strefa ruchu” oznaczający wjazd na drogę wewnętrzną położona strefie ruchu, a wyjazd z niej znakiem D-53 „koniec strefy ruchu”.

Kara

Przestępstwo to jest zagrożone grzywną, karą ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Sąd orzeka karę pozbawienia wolności tylko wtedy, gdy inna kara lub środek karny nie może spełnić celów kary. Możliwe jest warunkowe umorzenie postępowania i orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów na okres do 2 lat.  Sąd może odstąpić od wymierzenia kary, jeżeli orzeka jednocześnie środek karny, przepadek lub środek kompensacyjny, a cele kary zostaną w ten sposób spełnione.

[spacer]

W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji. Prosimy przejść do zakładki kontakt.

Z wyrazami szacunku.

Adwokat Mateusz Ziębaczewski

Mateusz Ziębaczewski to doświadczony adwokat i jedyny w swoim rodzaju specjalista od prawa karnego. Swoją wiedzą i umiejętnościami służy klientom, pomagając im w najbardziej skomplikowanych sprawach karnych. Wybierając nas możesz mieć pewność, że będziemy w pełni oddani Tobie i Twojej sprawie. Z naszą kancelarią współpracują najbardziej znani profesorowie, doktorzy prawa oraz byli ministrowie, gdyż cenią jakość, pewność i bezpieczeństwo jakie oferujemy.

email telefon LinkedIn

Zobacz pozostałe wpisy autora

Kancelaria Prawa Karnego w Poznaniu. Prawo Karne Poznań