Interpretacja wyników analizy materiału sekcyjnego pod kątem zawartości alkoholu jest znacznie trudniejsza w porównaniu z wynikami badania krwi pobranej od osób żywych, zaleca się by tego typu analizy wykonywały tylko Katedry i Zakłady Medycyny Sądowej oraz Instytut Ekspertyz Sądowych. Należy zawsze zwrócić uwagę na odpowiedni sposób pobierania, zabezpieczania i przechowywania materiału sekcyjnego, co ma na celu zapobieżenie wytworzeniu się alkoholu.
Do określenia fazy przemian alkoholu oraz do interpretacji wyniku oznaczenia, zwłaszcza wówczas, gdy zwłoki znajdowały się w stanie gnicia lub doszło do tego rodzaju degradacji próbek krwi zabezpieczonych podczas sekcji zwłok, pomocne są również wyniki analizy innych niż krew materiałów, takich jak mocz, ciałko szkliste gałki ocznej, ew. przychłonka, maź stawowa lub fragment mięśnia szkieletowego, dlatego zaleca się dodatkowo pobieranie tych materiałów.
Zewnętrzne użycie alkoholu w celach dezynfekcyjnych czy doustne stosowanie różnych leków zawierających w swoim składzie alkohol w dawkach terapeutycznych nie podnosi poziomu alkoholu we krwi w sposób znaczący. Występuje wpływ na toksykokinetykę alkoholu niektórych schorzeń wątroby, resekcji żołądka, czy stanu po urazie czaszki, jak również wpływu cukrzycy na wyniki pomiarów stężenia alkoholu we krwi.
Przy opiniowaniu o stanie trzeźwości w chwili śmierci biegły ma obowiązek uwzględnić fakt, że we krwi pobranej ze zwłok w toku posuniętego rozkładu gnilnego może wytworzyć się około 0,5‰, a wyjątkowo nawet około 1,0‰ lub więcej alkoholu etylowego, i powinien powiadomić o tym zleceniodawcę odpowiednim komentarzem.
[spacer]
W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji. Prosimy przejść do zakładki kontakt.
Z wyrazami szacunku.
