Wystawca faktury dokumentującej czynności niewykonane, czyli „pustej faktury”, musi liczyć się z tym, że zostanie na niego nałożony obowiązek zapłaty podatku VAT w wysokości wynikającej z tej faktury. Zobowiązanie do zapłaty wskazanej na fakturze kwoty powstaje z mocy prawa, w dacie, w której dany podmiot wprowadza do obrotu taką fakturę. Zobowiązanie w tym zakresie wynika zatem bezpośrednio z zaistnienia określonego zdarzenia, jakim jest wykazanie podatku na fakturze.
Zasadniczo korekta „pustej faktury” jest możliwa, o ile podatnik we właściwym czasie wyeliminuje ryzyko uszczupleń podatkowych, tj. dokona korekty jeszcze przed ujawnieniem tych faktur przez organy podatkowe, a ponadto zadba o to, aby jego kontrahent nie dokonał odliczenia podatku VAT wykazanego na „pustej fakturze” lub aby również dokonał korekty swoich rozliczeń.
O działaniu podatnika na rzecz wyeliminowania takiego ryzyka nie może być natomiast mowy, gdy do czasu wykrycia nieprawidłowości przez organy podatkowe obie strony transakcji świadomie uczestniczą w obrocie „pustymi fakturami” i we wzajemnym porozumieniu generują sobie podatek naliczony do odliczenia.
Podmiot prowadzący działalność gospodarczą zobowiązany jest do należytej staranności. Należyta staranność jest określana przy uwzględnieniu zawodowego charakteru prowadzonej przez skarżącego działalności gospodarczej i uzasadnia zwiększone oczekiwania wobec skarżącego co do jego umiejętności, wiedzy, skrupulatności, rzetelności, zapobiegliwości i zdolności przewidywania w prowadzonych przez niego działaniach. Obejmuje także znajomość obowiązującego prawa oraz następstw z niego wynikających w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej. Dążenie do osiągnięcia korzyści za wszelką cenę nie jest okolicznością modyfikującą i usprawiedliwiającą każde działanie strony w profesjonalnym obrocie gospodarczym.
[spacer]
W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt.
Z wyrazami szacunku
