Podatnik odpowiada całym swoim majątkiem za wynikające ze zobowiązań podatkowych podatki. Podatnik odpowiada bowiem całym swoim majątkiem, bez ograniczeń kwotowych i wyłączania z niego określonych składników. Egzekucja może więc być skierowana do wszystkich rzeczy i praw składających się na jego majątek. Odpowiedzialność podatnika powstaje z mocy prawa wraz z powstaniem zobowiązania, bez konieczności wydawania jakichkolwiek decyzji przez organ podatkowy.
W przypadku osób pozostających w związku małżeńskim odpowiedzialność za zobowiązania podatkowe obejmuje odrębny majątek podatnika oraz majątek wspólny podatnika i jego małżonka, przy czym skutki prawne ograniczenia, zniesienia lub ustania wspólności majątkowej nie odnoszą się do zobowiązań powstałych przed dniem zniesienia wspólności majątkowej małżeńskiej umownie lub sądownie. Małżonek de facto odpowiada wspólnym, a więc swoim majątkiem, bez ograniczeń kwotowych i wyłączania z niego określonych składników. Odpowiedzialność małżonka powstaje z mocy prawa, wraz z wystawieniem na niego tytułu wykonawczego, bez konieczności wydawania jakichkolwiek decyzji na niego przez organ podatkowy. Co więcej nie ma on na te decyzje (czy deklaracje) wpływu. Dodatkowo odpowiedzialność jest ustalona bez względu na zmiany majątkowe pomiędzy małżonkami. Ostatecznie odpowiedzialność małżonka może istnieć przez cały okres, w którym ciąży na jego małżonku („zobowiązanym”) zobowiązanie podatkowe.
Skutki prawne ograniczenia, zniesienia, wyłączenia lub ustania wspólności majątkowej nie odnoszą się do zobowiązań podatkowych powstałych przed dniem:
1) zawarcia umowy o ograniczeniu lub wyłączeniu ustawowej wspólności majątkowej;
2) zniesienia wspólności majątkowej prawomocnym orzeczeniem sądu;
3) ustania wspólności majątkowej w przypadku ubezwłasnowolnienia małżonka;
4) uprawomocnienia się orzeczenia sądu o separacji.
Małżonek dłużnika nie może sprzeciwić się prowadzeniu czynności egzekucyjnych w stosunku do majątku wspólnego, tylko dlatego, że dane składniki należą właśnie do tego majątku. Jego obrona opierać się może co najwyżej na podobnych argumentach, jakie przysługują osobie zobowiązanej (np. przedawnienia zobowiązania, umorzenia zaległości, itp.), dotyczących stricte zasadności, podstaw i sposobu prowadzonej egzekucji.
W przypadku skierowania egzekucji do majątku wspólnego, organ egzekucyjny musi dysponować tytułem wykonawczym przeciwko obojgu małżonkom, w przeciwnym bowiem wypadku małżonek współodpowiedzialny za zaległości podatkowe, którego prawa de facto zostały zajęte przez organ, pozbawiony by został jakiejkolwiek ochrony prawnej (brak gwarancji czynnego uczestnictwa w postępowaniu poprzez doręczanie tytułu wykonawczego, zawiadomień o dokonanych czynnościach, składanie środków zaskarżania). Takie zaś działanie bezwzględnie byłoby działaniem naruszającym standardy gwarancji konstytucyjnych państwa prawa.
[spacer]
W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt.
Z wyrazami szacunku.
