Zawieszenie postępowania może nastąpić w każdym jego stadium. Decyzja o zawieszeniu postępowania wymaga formy postanowienia, które w postępowaniu przygotowawczym wydawane jest przez prokuratora lub inny organ prowadzący to postępowanie. Jeśli jednak postanowienie o zawieszeniu postępowania przygotowawczego nie zostało wydane przez prokuratora, wymaga jego pisemnego zatwierdzenia. Po wniesieniu aktu oskarżenia postanowienie o zawieszeniu może zapaść na posiedzeniu przed rozprawą, na rozprawie, albo na posiedzeniu w czasie przerwy lub odroczenia rozprawy.
Przez oskarżonego należy rozumieć osobę, przeciwko której wniesiono oskarżenie do sądu, albo co do której prokurator złożył wniosek o warunkowe umorzenie postępowania, a także osobę, co do której wydano postanowienie o przedstawieniu zarzutów, albo której bez wydania takiego postanowienia postawiono zarzut w związku z przystąpieniem do przesłuchania w charakterze podejrzanego. Brak jest podstaw do zawieszenia postępowania z uwagi na niemożność ujęcia osoby podejrzanej.
Nie każda choroba może być podstawą zawieszenia postępowania. Choroba musi być długotrwała oraz musi powodować niemożność udziału oskarżonego w postępowaniu. Powinno to być związane z oceną realnych możliwości realizacji przez oskarżonego swojej obrony, a więc z sytuacją, w której na skutek upośledzenia sprawności psychicznej oskarżony nie jest w stanie rozumieć znaczenia czynności procesowych, ustosunkowywać się do przeprowadzonych dowodów, składać zgodnych z jego percepcją i wolą oświadczeń. Choroba psychiczna będąca podstawą zawieszenia postępowania musi być stwierdzona opinią biegłych psychiatrów.
Do innych przyczyn, które stanowić mogą podstawę zawieszenia postępowania karnego, należy zaliczyć klęski żywiołowe, powódź, zakłócenia komunikacji, a także działania wojenne.
W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji. Prosimy przejść do zakładki kontakt.
Z wyrazami szacunku.