Twoja sprawa z zakresu prawa karnego jest już wystarczająco stresująca. Nie powinieneś rozbijać banku tylko po to, aby upewnić się, że jesteś chroniony

Niewykonanie odróbek i prac społecznych z wyroku, a dozór elektroniczny, czyli obroża na nogę na wolności zamiast pozbawienia wolności i pobyt w więzieniu

Nadzór nad wykonywaniem kar z zastosowaniem dozoru elektronicznego oraz orzekanie w sprawach dotyczących wykonania tych kar należą do sądu. Nadzór obejmuje kontrolę i ocenę:

1)  legalności i prawidłowości wykonywania orzeczonej kary;

2)  prawidłowości obliczania okresów wykonywania orzeczonej kary w systemie dozoru elektronicznego;

3)  wykonywania zadań probacyjnych i działalności wychowawczej sądowego kuratora zawodowego oraz przebiegu procesu resocjalizacji skazanego;

4)  działalności upoważnionego podmiotu dozorującego w zakresie wykonywania obowiązków przez skazanego;

5)  kolejności wykonywania orzeczeń, jak również prawidłowości zawiadamiania o wystąpieniu warunków technicznych pozwalających na niezwłoczne rozpoczęcie wykonania orzeczonej kary lub o dacie, od której będzie to możliwe.

Czynności związane z organizowaniem i kontrolowaniem wykonywania kar z zastosowaniem dozoru elektronicznego oraz nałożonych w związku z nimi obowiązków wykonuje sądowy kurator zawodowy. Przepisy o dozorze i kuratorze sądowym stosuje się odpowiednio.

Gdzie złożyć wniosek do sądu o dozór elektroniczny

W sprawach związanych z udzieleniem zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego właściwy jest sąd penitencjarny, w którego okręgu skazany przebywa, albo komisja penitencjarna działająca w zakładzie karnym, w którym skazany przebywa. W sprawach związanych z wykonaniem postanowienia sądu albo decyzji komisji penitencjarnej o udzieleniu zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego i ich uchyleniem właściwy jest sąd penitencjarny, w którego okręgu kara jest wykonywana, z wyjątkiem uchylenia zezwolenia z powodów kiedy to właściwy jest sąd penitencjarny, który zezwolenia udzielił, albo sąd penitencjarny, w okręgu którego działa komisja penitencjarna, która udzieliła zezwolenia.  W sprawach wykonywania dozoru zbliżeniowego i mobilnego właściwy jest sąd, w którego okręgu skazany ma miejsce stałego pobytu, a jeżeli skazany nie posiada takiego miejsca – sąd, w którego okręgu orzeczono środek karny lub zabezpieczający wykonywany w systemie dozoru elektronicznego.

Zgoda na dozór elektroniczny

Kara może być wykonywana w systemie dozoru elektronicznego jedynie wówczas, gdy pozwalają na to warunki techniczne obejmujące w szczególności liczbę oraz zasięg dostępnych nadajników i rejestratorów oraz możliwości organizacyjne ich obsługi. W razie gdy warunki techniczne nie są wystarczające do jednoczesnego objęcia dozorem mobilnym wszystkich skazanych, wobec których dozór taki został orzeczony, w pierwszej kolejności kieruje się do wykonania dozory mobilne orzeczone jako środek zabezpieczający.

Jeżeli skazany zamieszkuje wspólnie z inną osobą lub osobami pełnoletnimi, warunkiem rozpoczęcia dozoru stacjonarnego jest uprzednia pisemna zgoda tych osób złożona do sądu albo komisji penitencjarnej, obejmująca także umożliwienie podmiotowi dozorującemu przeprowadzanie czynności kontrolnych.

W razie potrzeby, na zarządzenie sędziego penitencjarnego albo na żądanie komisji penitencjarnej, kurator sądowy ustala, w drodze zebrania informacji, czy skazany zamieszkuje wspólnie z inną osobą lub osobami pełnoletnimi, a jeżeli tak, to uzyskuje dane personalne tych osób, a następnie poucza je o warunkach wykonywania kary w systemie dozoru elektronicznego oraz konsekwencjach, jakie wynikają z jej wykonywania dla osób zamieszkujących ze skazanym. Kurator sądowy ustala warunki rodzinne oraz socjalno-bytowe, w których zamieszkuje skazany, w zakresie niezbędnym do prawidłowego wykonania kary w systemie dozoru elektronicznego. Informacje te kurator sądowy przekazuje niezwłocznie do sądu albo komisji penitencjarnej.  Oświadczenie o wyrażeniu zgody, może być również odebrane przez kuratora sądowego podczas czynności, a następnie niezwłocznie przekazane do sądu albo komisji penitencjarnej.  Cofnięcie zgody po wydaniu postanowienia sądu albo decyzji komisji penitencjarnej o udzieleniu skazanemu zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego jest nieskuteczne.

Niewykonanie odróbek i prac społecznych z wyroku, a dozór elektroniczny, czyli obroża na nogę na wolności zamiast pozbawienia wolności i pobyt w więzieniu

Czy w domu mogę odbywać dozór elektroniczny

Sąd, który wykonuje karę z zastosowaniem dozoru elektronicznego, żąda od podmiotu dozorującego nadesłania informacji, czy warunki techniczne pozwalają na niezwłoczne rozpoczęcie wykonywania tej kary, a jeśli nie – od jakiej daty będzie to możliwe. Jeżeli z informacji uzyskanych od podmiotu dozorującego wynika, że nie jest możliwe niezwłoczne rozpoczęcie wykonywania kary, sąd orzeka o odroczeniu wykonania tej kary na czas określony. Łączny okres odroczenia nie może być dłuższy niż rok. Na postanowienie o odroczeniu wykonania kary przysługuje zażalenie.

Jeżeli po upływie łącznego okresu odroczenia z informacji uzyskanych od podmiotu dozorującego wynika, że w dalszym ciągu nie jest możliwe niezwłoczne rozpoczęcie wykonywania środka karnego, sąd orzeka o uchyleniu kontroli zakazu lub obowiązku z zastosowaniem systemu dozoru elektronicznego, a w miarę potrzeby stosuje zamiast lub obok orzeczonego środka karnego środek karny, o którym mowa w art. 39 pkt 2-2e Kodeksu karnego. Stosując środek lub środki karne, sąd ma na względzie, by ich dolegliwość nie przekraczała łącznie środka karnego orzeczonego w wyroku. Jeżeli po upływie łącznego okresu odroczenia z informacji uzyskanych od podmiotu dozorującego wynika, że w dalszym ciągu nie jest możliwe niezwłoczne rozpoczęcie wykonywania środka zabezpieczającego, sąd orzeka w przedmiocie zmiany lub uchylenia środka zabezpieczającego. Na postanowienie sądu przysługuje zażalenie.

Rozpoczęcie dozoru elektronicznego

W przypadku dozoru zbliżeniowego lub mobilnego, po uzyskaniu od podmiotu dozorującego informacji, że możliwe jest niezwłoczne rozpoczęcie wykonywania kary, sąd wydaje postanowienie o rozpoczęciu dozoru elektronicznego, w którym:

1)  wyznacza termin i określa sposób zgłoszenia przez skazanego gotowości do instalacji środków technicznych;

2)  określa, jakie środki techniczne mają zostać zainstalowane.

Termin, o którym mowa pkt 1, nie może być dłuższy niż 24 godziny od zwolnienia skazanego z zakładu karnego, a jeśli skazany przebywa na wolności, nie dłuższy niż 24 godziny od ogłoszenia lub doręczenia skazanemu postanowienia o rozpoczęciu dozoru elektronicznego. Jeżeli wobec skazanego przebywającego w zakładzie karnym orzeczono dozór mobilny lub zbliżeniowy, można wyznaczyć termin założenia nadajnika w okresie do 7 dni przed zakończeniem odbywania kary lub warunkowym przedterminowym zwolnieniem; w takim wypadku o terminie powiadamia się podmiot dozorujący i dyrektora zakładu karnego, a pkt 1 nie stosuje się.

Po ogłoszeniu lub przy doręczeniu postanowienia o rozpoczęciu dozoru elektronicznego albo postanowienia sądu albo decyzji komisji penitencjarnej o udzieleniu zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego należy doręczyć skazanemu pisemne pouczenie o przysługujących mu prawach i ciążących na nim obowiązkach związanych z dozorem elektronicznym, jak również o konsekwencjach naruszenia tych obowiązków. Odpis postanowienia albo decyzji przesyła się niezwłocznie sądowemu kuratorowi zawodowemu i podmiotowi dozorującemu.

Rozpoczęcie wykonywania dozoru elektronicznego następuje z dniem, w którym wobec skazanego uruchomiono środki techniczne niezbędne do wykonywania kary w tym systemie. Jeżeli czas trwania dozoru elektronicznego jest określony, po rozpoczęciu wykonywania dozoru sąd zawiadamia skazanego i podmiot dozorujący o dacie jego zakończenia.

Co muszę zrobić żeby dostać możliwość odbywania kary pozbawienia wolności w trybie dozoru elektronicznego

Sąd penitencjarny może udzielić skazanemu zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego, jeżeli zostały spełnione łącznie następujące warunki:

1)  wobec skazanego orzeczono karę pozbawienia wolności nieprzekraczającą jednego roku i 6 miesięcy albo wobec skazanego orzeczono karę pozbawienia wolności w wymiarze niższym niż 3 lata i któremu do odbycia w zakładzie karnym pozostała część tej kary w wymiarze nie większym niż 6 miesięcy, a nie zachodzą warunki przewidziane w art. 64 § 2 Kodeksu karnego;

2)  odbywaniu kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego nie stoją na przeszkodzie szczególne względy wskazujące, że w razie odbycia kary w tym systemie nie zostaną osiągnięte cele kary;

3)  skazany posiada określone miejsce stałego pobytu;

4)  osoby pełnoletnie zamieszkujące wspólnie ze skazanym wyraziły zgodę;

5)  odbywaniu kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego nie stoją na przeszkodzie warunki techniczne.

Skazanemu, który nie rozpoczął wykonywania kary w zakładzie karnym, można udzielić zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego, jeżeli względy bezpieczeństwa i stopień demoralizacji, a także inne szczególne okoliczności nie przemawiają za potrzebą osadzenia skazanego w zakładzie karnym.

Skazanemu, który rozpoczął już odbywanie kary w zakładzie karnym, można udzielić zezwolenia na odbycie w systemie dozoru elektronicznego pozostałej części kary, jeżeli za udzieleniem zezwolenia przemawiają dotychczasowa postawa i zachowanie skazanego.

Sąd może udzielić zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego pomimo braku zgody jeżeli wykonanie kary w systemie dozoru elektronicznego w sposób oczywisty nie wiąże się z nadmiernymi trudnościami dla osoby, która tej zgody nie wyraziła, i narusza jej prywatność jedynie w nieznacznym stopniu.

Reguły powyższe stosuje się odpowiednio do skazanego, któremu wymierzono dwie lub więcej niepodlegających łączeniu kar pozbawienia wolności, które skazany ma odbyć kolejno:

 1)  nieprzekraczających w sumie 1 roku i 6 miesięcy,

 2)  których suma jest niższa niż 3 lata i któremu do odbycia w zakładzie karnym pozostała część tej kary w wymiarze nie większym niż 6 miesięcy

– a żadna kara nie została orzeczona za przestępstwo popełnione w warunkach przewidzianych w art. 64 § 2 Kodeksu karnego.

W sprawach o udzielenie skazanemu zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego sąd penitencjarny orzeka na wniosek skazanego lub na wniosek jego obrońcy, prokuratora, sądowego kuratora zawodowego lub dyrektora zakładu karnego.

Dozór elektroniczny a zastępcza kara pozbawienia wolności

Reguły powyższe stosuje się także do skazanego, wobec którego orzeczono zastępczą karę pozbawienia wolności za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe lub karę pozbawienia wolności orzeczoną w warunkach, o których mowa w art. 37b lub w art. 87 § 2 Kodeksu karnego.

Wniosek o dozór elektroniczny

Wniosek wraz z uzasadnieniem, składa się na piśmie. Uzasadnienie wniosku zawiera wskazanie okoliczności. Do wniosku złożonego przez skazanego, jego obrońcę, prokuratora lub sądowego kuratora zawodowego dołącza się zgodę dorosłego domownika. Sąd penitencjarny wydaje postanowienie w terminie 30 dni od dnia wpływu wniosku.

Dozór elektroniczny podczas odbywania kary w więzieniu

Jeżeli wniosek o udzielenie zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego dotyczy skazanego, który odbywa już karę pozbawienia wolności w zakładzie karnym, posiedzenie sądu penitencjarnego odbywa się w tym zakładzie, w którym skazany przebywa. Sąd penitencjarny wysłuchuje przedstawiciela administracji zakładu karnego co do celowości udzielenia zezwolenia. Udział prokuratora w posiedzeniu o udzielenie zezwolenia jest obowiązkowy.

Przed wydaniem postanowienia o udzieleniu skazanemu zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego sąd penitencjarny ustala, czy na przeszkodzie udzieleniu zezwolenia nie stoją warunki techniczne. W tym celu sąd żąda nadesłania informacji od podmiotu dozorującego. Jeżeli udzieleniu zezwolenia na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego stoją na przeszkodzie warunki techniczne, sędzia penitencjarny pozostawia wniosek bez rozpoznania.

Przesłuchanie w sądzie

Przed wydaniem postanowienia o udzieleniu skazanemu zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego sąd penitencjarny wysłuchuje skazanego lub jego obrońcę, sądowego kuratora zawodowego, jeżeli składał wniosek o zezwolenie.

Zgoda sądu na dozór elektroniczny

W postanowieniu o udzieleniu skazanemu zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego sąd penitencjarny:

1)  określa miejsce, czas, rodzaj lub sposób wykonywania nałożonych obowiązków oraz rodzaj podlegających zainstalowaniu środków technicznych;

2)  wyznacza termin i określa sposób zgłoszenia przez skazanego podmiotowi dozorującemu gotowości do zainstalowania rejestratora stacjonarnego lub przenośnego lub nadajnika.

O terminie, o którym mowa w pkt 2, sędzia penitencjarny zawiadamia sądowego kuratora zawodowego, jeżeli nie brał on udziału w posiedzeniu sądu penitencjarnego, a także podmiot dozorujący. Odpis postanowienia sądu penitencjarnego doręcza się sądowemu kuratorowi zawodowemu i podmiotowi dozorującemu.

 O wydaniu postanowienia sędzia penitencjarny niezwłocznie zawiadamia pokrzywdzonego, jego przedstawiciela ustawowego lub osobę, pod której stałą pieczą pokrzywdzony pozostaje, jeżeli złożyli wniosek.

W przypadku objęcia wyrokiem łącznym kary pozbawienia wolności wykonywanej w systemie dozoru elektronicznego sąd penitencjarny z urzędu uchyla zezwolenie na odbycie tej kary w tym systemie, co nie stoi na przeszkodzie jednoczesnemu udzieleniu zezwolenia na odbycie kary łącznej pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego.

Niewykonanie odróbek i prac społecznych z wyroku, a dozór elektroniczny, czyli obroża na nogę na wolności zamiast pozbawienia wolności i pobyt w więzieniu

Odwołanie od braku zgody i odmowy sądu na odbycie kary w trybie dozoru elektronicznego

Na postanowienie sądu penitencjarnego zażalenie przysługuje skazanemu lub jego obrońcy, prokuratorowi, a także sądowemu kuratorowi zawodowemu lub dyrektorowi zakładu karnego, jeżeli składali wniosek o udzielenie zezwolenia. Jeżeli prokurator oświadczy, najpóźniej na posiedzeniu po ogłoszeniu postanowienia o udzieleniu skazanemu zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego, że sprzeciwia się udzieleniu zezwolenia, postanowienie staje się wykonalne z chwilą uprawomocnienia.  Zażalenie niezwłocznie przekazuje się wraz z aktami sprawy sądowi odwoławczemu, który rozpoznaje sprawę najpóźniej w terminie 7 dni od daty wpływu zażalenia wraz z aktami sprawy do tego sądu.

Na postanowienie sądu penitencjarnego o odmowie udzielenia zezwolenia na odbywanie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego przysługuje zażalenie skazanemu lub jego obrońcy, prokuratorowi, a także sądowemu kuratorowi zawodowemu lub dyrektorowi zakładu karnego, jeżeli składali wniosek o udzielenie zezwolenia.

Ponowny wniosek o dozór elektroniczny

Ponowny wniosek skazanego lub jego obrońcy o udzielenie zezwolenia w tej samej sprawie, złożony przed upływem 3 miesięcy od dnia wydania postanowienia o odmowie udzielenia tego zezwolenia, pozostawia się bez rozpoznania.

Zgoda komisji penitencjarnej na dozór elektroniczny

Komisja penitencjarna może udzielić skazanemu zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego, jeżeli zostały spełnione łącznie następujące warunki:

1)  wobec skazanego orzeczono karę pozbawienia wolności nieprzekraczającą 4 miesięcy, a nie zachodzą warunki przewidziane w art. 64 § 2 Kodeksu karnego;

2)  skazany rozpoczął już odbywanie kary w zakładzie karnym;

3)  odbywaniu kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego nie stoją na przeszkodzie szczególne względy wskazujące, że w razie odbycia kary w tym systemie nie zostaną osiągnięte cele kary;

4)  za udzieleniem zezwolenia przemawiają dotychczasowa postawa i zachowanie skazanego w trakcie odbywania kary pozbawienia wolności;

5)  skazany posiada określone miejsce stałego pobytu;

6)  osoby pełnoletnie zamieszkujące wspólnie ze skazanym wyraziły zgodę

7)  odbywaniu kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego nie stoją na przeszkodzie warunki techniczne

Na decyzję komisji penitencjarnej osobie, która nie wyraziła zgody, przysługuje skarga.  Komisja penitencjarna wydaje decyzję w przedmiocie udzielenia skazanemu zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego w terminie 14 dni od dnia wpływu wniosku o udzielenie zezwolenia. Ponowny wniosek skazanego lub jego obrońcy o udzielenie zezwolenia w tej samej sprawie, złożony przed upływem miesiąca od dnia wydania decyzji o odmowie udzielenia tego zezwolenia, pozostawia się bez rozpoznania.  Reguły stosuje się odpowiednio do skazanego, któremu wymierzono dwie lub więcej niepodlegających łączeniu kar pozbawienia wolności, które skazany ma odbyć kolejno, nieprzekraczających w sumie 4 miesięcy.

W sprawach związanych z udzieleniem skazanemu zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego wyłącznie właściwa jest komisja penitencjarna. Jeżeli jednak w chwili złożenia wniosku skazany nie rozpoczął jeszcze odbywania kary, w sprawach związanych z udzieleniem zezwolenia właściwy jest sąd penitencjarny.

Na decyzję komisji penitencjarnej w przedmiocie udzielenia skazanemu zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego skarga przysługuje także obrońcy skazanego, prokuratorowi, jak również sądowemu kuratorowi zawodowemu lub dyrektorowi zakładu karnego, jeżeli składali wniosek o udzielenie zezwolenia. Rozpoznając skargę sąd penitencjarny bierze pod uwagę w szczególności czy odbywaniu kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego nie stoją na przeszkodzie szczególne względy wskazujące, że w razie odbycia kary w tym systemie nie zostaną osiągnięte cele kary oraz czy za udzieleniem zezwolenia przemawiają dotychczasowa postawa i zachowanie skazanego w trakcie odbywania kary pozbawienia wolności.  Jeżeli prokurator oświadczy, najpóźniej na posiedzeniu po ogłoszeniu decyzji o udzieleniu skazanemu zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego, że sprzeciwia się udzieleniu zezwolenia, decyzja komisji penitencjarnej staje się wykonalna z chwilą uprawomocnienia.  Decyzję komisji penitencjarnej doręcza się wraz z uzasadnieniem i pouczeniem o przysługującym prawie, terminie i sposobie wniesienia skargi skazanemu lub jego obrońcy, prokuratorowi, a także sądowemu kuratorowi zawodowemu lub dyrektorowi zakładu karnego, jeżeli składali wniosek o udzielenie zezwolenia. Wykonalną decyzję komisji penitencjarnej doręcza się wraz z uzasadnieniem właściwemu sądowi penitencjarnemu.

Warunkowe przedterminowe zwolnienie skazanego z dozoru elektronicznego

O warunkowym przedterminowym zwolnieniu skazanego odbywającego karę pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego orzeka na posiedzeniu sąd penitencjarny, w którego okręgu skazany posiada miejsce stałego pobytu. Wniosek o warunkowe przedterminowe zwolnienie może złożyć również sądowy kurator zawodowy. Udzielając warunkowego przedterminowego zwolnienia, sąd uchyla zezwolenie na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego. Udzielenie warunkowego przedterminowego zwolnienia nie jest dopuszczalne wobec skazanego, który odbywa w systemie dozoru elektronicznego zastępczą karę pozbawienia wolności za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe.

Obowiązki przy dozorze elektronicznym

Skazany ma obowiązek zgłosić podmiotowi dozorującemu, w terminie i w sposób, które zostały określone przez sąd albo komisję penitencjarną, gotowość do instalacji środków technicznych.  Podmiot dozorujący dokonuje niezwłocznej rejestracji zgłoszenia. Podmiot dozorujący niezwłocznie zawiadamia sądowego kuratora zawodowego oraz sąd o niezgłoszeniu przez skazanego gotowości albo o uchylaniu się skazanego od instalacji środka technicznego.

Skazany, wobec którego wykonywany jest dozór elektroniczny, ma obowiązek:

1)  nieprzerwanie nosić nadajnik;

2)  dbać o powierzone mu środki techniczne, w tym zwłaszcza chronić je przed utratą, zniszczeniem, uszkodzeniem lub uczynieniem niezdatnymi do użytku, oraz zapewniać ich stałe zasilanie energią elektryczną;

3)  udostępniać podmiotowi dozorującemu powierzone środki techniczne do kontroli, naprawy lub wymiany na każde żądanie tego podmiotu, w tym również umożliwiając pracownikom tego podmiotu wejście do pomieszczeń, w których skazany przebywa, lub na nieruchomość stanowiącą jego własność lub będącą w jego zarządzie;

4)  udzielać prezesowi sądu lub upoważnionemu sędziemu, sądowemu kuratorowi zawodowemu, podmiotowi dozorującemu i podmiotowi prowadzącemu centralę monitorowania wyjaśnień dotyczących przebiegu odbywania kary i wykonywania nałożonych obowiązków oraz stawiać się na wezwania sędziego i kuratora.

Skazany, wobec którego wykonywany jest dozór stacjonarny, ma ponadto obowiązek:

1)  pozostawać we wskazanym przez sąd albo komisję penitencjarną miejscu w wyznaczonym czasie;

2)  odbierać połączenia przychodzące do rejestratora stacjonarnego;

3)  umożliwiać sądowemu kuratorowi zawodowemu wejście do mieszkania lub na nieruchomość, gdzie zainstalowano rejestrator;

4)  udzielać osobom upoważnionym, na ich żądanie, wyjaśnień, o których mowa pkt 4, również przy użyciu rejestratora stacjonarnego.

Skazany, wobec którego wykonywany jest dozór mobilny lub zbliżeniowy, ma ponadto obowiązek:

1)  nieprzerwanie nosić rejestrator przenośny;

2)  odbierać połączenia przychodzące do rejestratora przenośnego;

3)  udzielać osobom upoważnionym, na ich żądanie, wyjaśnień, o których mowa w pkt 4, również przy użyciu rejestratora przenośnego.

Obowiązek obejmuje pozostawanie skazanego w miejscu stałego pobytu lub w innym wskazanym miejscu w wyznaczonym czasie. Sąd penitencjarny albo komisja penitencjarna określa przedziały czasu w ciągu doby i w poszczególnych dniach tygodnia, w których skazany ma prawo się oddalić z miejsca stałego pobytu lub innego wskazanego miejsca na okres nieprzekraczający 12 godzin dziennie, w szczególności w celu:

1)  świadczenia pracy;

2)  wykonywania praktyk religijnych lub korzystania z posług religijnych;

3)  sprawowania opieki nad osobą małoletnią, osobą niedołężną lub chorą;

4)  kształcenia i samokształcenia oraz wykonywania twórczości własnej;

5)  korzystania z urządzeń lub zajęć kulturalno-oświatowych i sportowych;

6)  komunikowania się z obrońcą, pełnomocnikiem oraz wybranym przez siebie przedstawicielem

7)  komunikowania się z podmiotami,

8)  utrzymywania więzi z rodziną lub innymi bliskimi osobami;

9)  korzystania z opieki medycznej lub udziału w terapii;

10)  dokonania niezbędnych zakupów.

Sąd penitencjarny może nałożyć na skazanego odbywającego karę pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego obowiązki określone w art. 72 Kodeksu karnego. Obowiązki te mogą zostać nałożone również na wniosek prokuratora lub sądowego kuratora zawodowego, a także komisji penitencjarnej, jeżeli udzieliła skazanemu zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego.

Jeżeli względy wychowawcze za tym przemawiają, sąd penitencjarny może w czasie odbywania przez skazanego kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego ustanawiać, rozszerzać lub zmieniać obowiązki określone w art. 72 § 1 pkt 3-8 Kodeksu karnego lub zwolnić od wykonania nałożonych na tej podstawie obowiązków, z wyjątkiem obowiązku określonego w art. 72 § 2 Kodeksu karnego, a także zmieniać rodzaj zastosowanych środków technicznych.

Niewykonanie odróbek i prac społecznych z wyroku, a dozór elektroniczny, czyli obroża na nogę na wolności zamiast pozbawienia wolności i pobyt w więzieniu

Zmiana zamieszkania przy dozorze elektronicznym

W wyjątkowym przypadku, uzasadnionym szczególnymi okolicznościami, sąd penitencjarny może zmienić miejsce wykonywania dozoru stacjonarnego. W uzasadnionych przypadkach sąd penitencjarny może zmieniać przedziały czasu w ciągu doby i w poszczególnych dniach tygodnia. W uzasadnionych przypadkach, gdy niezbędne jest szybkie dokonanie zmiany, przedziały czasu w ciągu doby i w poszczególnych dniach tygodnia mogą zostać zmienione również w drodze decyzji sądowego kuratora zawodowego, który niezwłocznie informuje o tym sędziego penitencjarnego i wprowadza informacje do systemu komunikacyjno-monitorującego. Sąd penitencjarny może uchylić zmiany wprowadzone przez sądowego kuratora zawodowego albo dokonać w nich własnej zmiany.

W przypadkach szczególnie ważnych dla skazanego, uzasadnionych względami zdrowotnymi, rodzinnymi lub osobistymi, sądowy kurator zawodowy może zezwolić skazanemu na opuszczenie miejsca wykonywania dozoru stacjonarnego na okres nieprzekraczający jednorazowo 7 dni, w miarę potrzeby w asyście osoby najbliższej lub osoby godnej zaufania, niezwłocznie informując o tym prezesa sądu, upoważnionego sędziego lub sędziego penitencjarnego i wprowadzając tę informację do systemu komunikacyjno-monitorującego. Zezwolenie może być cofnięte, jeżeli po jego udzieleniu pojawiły się informacje lub okoliczności uzasadniające obawę, że skazany w okresie zezwolenia może naruszyć porządek prawny. Jeżeli zezwolenie zostało cofnięte, skazanemu nie udziela się ponownego zezwolenia na opuszczenie miejsca wykonywania dozoru stacjonarnego.

Przerwa w wykonywaniu dozoru elektronicznego

Jeżeli przemawiają za tym ważne względy zdrowotne lub osobiste, sąd penitencjarny może zarządzić przerwę w wykonaniu kary w systemie dozoru elektronicznego. Przerwą w wykonaniu kary w systemie dozoru elektronicznego jest okres między usunięciem przez podmiot dozorujący choćby jednego ze środków technicznych niezbędnych do wykonywania dozoru a ponownym założeniem lub zainstalowaniem wszystkich stosowanych środków technicznych.  Sąd może odwołać przerwę w wykonaniu kary w systemie dozoru elektronicznego w razie ustania przyczyny, dla której została zarządzona, lub w wypadku gdy skazany nie korzysta z przerwy zgodnie z celem, w jakim została zarządzona, albo rażąco narusza porządek prawny. Na postanowienie w przedmiocie przerwy oraz odwołania przerwy przysługuje zażalenie.

W przypadku niecierpiącym zwłoki, z uwagi na zagrożenie życia lub zdrowia ludzkiego, sądowy kurator zawodowy może wyrazić zgodę na odinstalowanie rejestratora stacjonarnego lub usunięcie nadajnika. Prezes sądu lub upoważniony sędzia w terminie 7 dni od wyrażenia zgody zarządza ponowne zainstalowanie rejestratora lub założenie nadajnika albo występuje do sądu o zarządzenie przerwy w wykonaniu kary. Po ustaniu przyczyny usunięcia urządzenia lub nadajnika prezes sądu lub upoważniony sędzia lub sędzia penitencjarny, na wniosek sądowego kuratora zawodowego, zarządza jego ponowne zainstalowanie lub założenie.

Zdjęcie obroży na nogę przy dozorze elektronicznym

Jeżeli skazany, wobec którego wykonywany jest w systemie dozoru elektronicznego środek karny lub środek zabezpieczający, został osadzony w areszcie śledczym lub zakładzie karnym, umieszczony w zakładzie psychiatrycznym w związku z zastosowaniem wobec niego środka zabezpieczającego, umieszczony bez jego zgody w zakładzie leczniczym albo poddany leczeniu w zakładzie leczniczym, w którym są udzielane świadczenia zdrowotne z zakresu opieki psychiatrycznej, prezes sądu lub upoważniony sędzia:

 1)  na wniosek podmiotu dozorującego,

 2)  na wniosek dyrektora aresztu śledczego lub zakładu karnego, kierownika zakładu psychiatrycznego lub kierownika zakładu leczniczego lub

 3)  z urzędu

– może wyrazić zgodę na odinstalowanie rejestratora lub usunięcie nadajnika na czas pobytu w areszcie śledczym, zakładzie karnym, zakładzie psychiatrycznym albo zakładzie leczniczym.

W wypadku, o którym mowa w pkt 1 i 3, prezes sądu lub upoważniony sędzia może zasięgnąć opinii dyrektora aresztu śledczego lub zakładu karnego, kierownika zakładu psychiatrycznego lub kierownika zakładu leczniczego.  Prezes sądu lub upoważniony sędzia, na wniosek podmiotu dozorującego, dyrektora aresztu śledczego lub zakładu karnego, kierownika zakładu psychiatrycznego, kierownika zakładu leczniczego lub z urzędu, może w każdym czasie zarządzić ponowne zainstalowanie rejestratora lub założenie nadajnika wobec skazanego.  Nie wcześniej niż 7 dni przed dniem zwolnienia skazanego z aresztu śledczego, zakładu karnego, zakładu psychiatrycznego albo zakładu leczniczego albo w terminie 7 dni od dnia wydania zarządzenia dokonuje się ponownego zainstalowania rejestratora lub założenia nadajnika. O ponownym zainstalowaniu rejestratora lub założeniu nadajnika podmiot dozorujący niezwłocznie zawiadamia prezesa sądu lub upoważnionego sędziego.

Rozpoczęcie dozoru elektronicznego

Wykonując dozór elektroniczny, podmiot dozorujący:

1)  niezwłocznie po zaistnieniu warunków technicznych informuje sąd albo komisję penitencjarną o możliwości rozpoczęcia wykonywania dozoru elektronicznego;

2)  zakłada skazanemu nadajnik niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 3 dni od dnia zgłoszenia przez skazanego gotowości;

3)  w razie orzeczenia dozoru stacjonarnego instaluje rejestrator stacjonarny w terminie wskazanym w pkt 2;

3a)  w razie orzeczenia dozoru mobilnego lub zbliżeniowego niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 3 dni od dnia zgłoszenia przez skazanego gotowości przekazuje rejestrator przenośny skazanemu oraz instruuje go co do sposobu używania rejestratora;

4)  w razie orzeczenia dozoru zbliżeniowego przekazuje rejestrator przenośny osobie chronionej zakazem zbliżania oraz instruuje tę osobę co do sposobu używania rejestratora;

5)  kontroluje prawidłowość działania środków technicznych;

6)  po zakończeniu dozoru, a także na polecenie sądu lub sądowego kuratora zawodowego, usuwa nadajnik, rejestrator stacjonarny lub rejestrator przenośny używany przez osobę chronioną lub skazanego.

Wykonując dozór elektroniczny, podmiot prowadzący centralę monitorowania:

1)  w razie orzeczenia dozoru mobilnego nieprzerwanie kontroluje miejsce pobytu skazanego;

2)  kontroluje przestrzeganie przez skazanego obowiązków związanych ze stosowaniem dozoru;

3)  rejestruje każde zdarzenie polegające na przerwaniu lub nawiązaniu łączności między środkami technicznymi oraz każde nieuprawnione oddziaływanie na te środki, a także wyczerpanie się wewnętrznego źródła zasilania;

4)  niezwłocznie zawiadamia sądowego kuratora zawodowego oraz prezesa sądu, upoważnionego sędziego lub sędziego penitencjarnego o nieprzestrzeganiu obowiązków, o których mowa w pkt 2, oraz o każdym zdarzeniu określonym w pkt 3;

5)  wykonuje polecenia prezesa sądu, upoważnionego sędziego, sędziego penitencjarnego i sądowego kuratora zawodowego związane z przebiegiem dozoru.

Osoba posiadająca tytuł prawny do nieruchomości lub lokalu, w których ma zostać albo został zainstalowany rejestrator stacjonarny, obowiązana jest umożliwić podmiotowi dozorującemu:

1)  zainstalowanie rejestratora w warunkach zapewniających jego prawidłowe działanie;

2)  wykonywanie czynności kontrolnych mających na celu sprawdzenie prawidłowości działania rejestratora.

W razie potrzeby podmiot dozorujący może żądać od Policji udzielenia pomocy przy dokonywaniu czynności przeprowadzanych na podstawie przepisów niniejszego oddziału, w szczególności przy wejściu do miejsca, gdzie zainstalowany jest rejestrator lub gdzie przebywa skazany. Kosztami czynności wykonanych przez Policję sąd obciąża skazanego, jeżeli niedopełnienie przez niego obowiązków związanych z dozorem elektronicznym spowodowało potrzebę żądania udzielenia pomocy. Skazanego należy pouczyć o możliwości obciążenia go kosztami. Na postanowienie w przedmiocie obciążenia skazanego kosztami przysługuje zażalenie.

W celu sprawdzenia prawidłowości funkcjonowania i użytkowania rejestratora lub nadajnika podmiot dozorujący może dokonać, w każdym czasie, kontroli tych środków technicznych. Podmiot dozorujący dokonuje kontroli w razie stwierdzenia nieuprawnionego oddziaływania na rejestrator lub nadajnik. Osobą, której dotyczy kontrola, może być skazany, osoba chroniona zakazem zbliżania, osoba zamieszkująca wspólnie ze skazanym oraz osoba posiadająca tytuł prawny do nieruchomości lub lokalu. Przed przystąpieniem do kontroli pracownik podmiotu dozorującego okazuje osobom, których dotyczy kontrola, dokument identyfikujący go jako osobę uprawnioną do przeprowadzenia kontroli, wystawiony przez podmiot dozorujący. Kontrolę przeprowadza się zgodnie z jej celem, z zachowaniem umiaru i poszanowania godności ludzkiej oraz bez wyrządzania zbędnych dolegliwości. Kontrolę techniczną należy przeprowadzać po godzinie 600, a przed godziną 2200, chyba że zachodzi przypadek niecierpiący zwłoki. Osobom, których dotyczy kontrola, przysługuje zażalenie do sądu na sposób jej przeprowadzenia.

Podmiot dozorujący może bez zgody prezesa sądu, upoważnionego sędziego lub sędziego penitencjarnego usunąć, wymienić, zainstalować lub założyć rejestrator lub nadajnik, jeżeli:

1)  rejestrator lub nadajnik uległ uszkodzeniu, zniszczeniu, zużyciu albo z innych powodów nie działa prawidłowo;

2)  jest to konieczne z uwagi na zagrożenie życia lub zdrowia skazanego;

3)  Minister Sprawiedliwości dokonał wyboru innego podmiotu jako podmiotu dozorującego.

O dokonanym usunięciu, wymianie, instalacji lub założeniu rejestratora lub nadajnika podmiot dozorujący niezwłocznie zawiadamia prezesa sądu lub upoważnionego sędziego, wskazując podjęte działanie oraz jego powód.

Zakończenie, wykonanie i zdjęcie obroży przy dozorze elektronicznym

Karę w systemie dozoru elektronicznego uznaje się za wykonaną z dniem zakończenia wykonywania tego dozoru, chyba że uchylono zezwolenie na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego. Jeżeli kara w systemie dozoru elektronicznego została objęta karą łączną, sąd, który orzekł karę łączną, niezwłocznie informuje o tym sąd właściwy w sprawach wykonywania dozoru elektronicznego. Sąd właściwy w sprawach wykonywania dozoru elektronicznego wydaje wówczas polecenie, chyba że nie jest to celowe ze względu na rodzaj i wymiar orzeczonej kary łącznej.

Sąd penitencjarny uchyla zezwolenie na odbycie przez skazanego kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego, jeżeli:

1)  skazany nie zachowa wyznaczonego terminu na zgłoszenie upoważnionemu podmiotowi dozorującemu gotowości albo uchyla się od niezwłocznego zainstalowania przez podmiot dozorujący rejestratora lub od założenia nadajnika;

2)  skazany, odbywając karę pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego, naruszył porządek prawny, w szczególności popełnił przestępstwo lub przestępstwo skarbowe, lub uchyla się od wykonania obowiązków związanych z dozorem elektronicznym lub innych nałożonych obowiązków, orzeczonego środka karnego, środka kompensacyjnego lub przepadku;

3)  odwołano przerwę w wykonaniu kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego z powodu innego niż ustanie przyczyny, dla której przerwa została udzielona;

4)  skazany w czasie wykonywania kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego został osadzony w zakładzie karnym w związku z zastosowaniem tymczasowego aresztowania lub wykonaniem kary w innej sprawie.

Sąd penitencjarny może odstąpić od uchylenia zezwolenia w wyjątkowych przypadkach, uzasadnionych szczególnymi okolicznościami.

Sąd penitencjarny może uchylić zezwolenie na odbycie przez skazanego kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego, jeżeli skazany korzystający z zezwolenia nie powrócił do określonego miejsca w wyznaczonym czasie.

W razie uchylenia zezwolenia  sąd penitencjarny orzeka o tym, w jakim zakresie karę pozbawienia wolności należy uznać za wykonaną, uwzględniając zaliczenie na poczet kary okresu objętego systemem dozoru elektronicznego. Skazanego zawiadamia się o obliczonym okresie kary pozbawienia wolności pozostałej do wykonania w zakładzie karnym.

W razie uchylenia zezwolenia sąd penitencjarny niezwłocznie poleca zatrzymać i doprowadzić skazanego do aresztu śledczego bez wezwania, o czym należy go pouczyć. W razie uchylenia zezwolenia na odbycie przez skazanego kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego ponowne udzielenie zezwolenia na odbycie kary w tym systemie jest niedopuszczalne w tej samej sprawie.

Niewykonanie odróbek i prac społecznych z wyroku, a dozór elektroniczny, czyli obroża na nogę na wolności zamiast pozbawienia wolności i pobyt w więzieniu

Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię nr 1

Sąd Okręgowy – II Wydział Karny po rozpoznaniu wniosku obrońcy skazanego G. R. w przedmiocie udzielenia zezwolenia na odbywanie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego postanowił:

Na podstawie art. 43la § 1 pkt 1-5 i § 2 KKW – udzielić G. R. s. S. i E. z d. G., ur. (…) w M., nr PESEL: (…), zezwolenia na odbycie kary 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego za czyn z art. 258 § 1 KK i inne (z zaliczeniem na poczet orzeczonej kary okres rzeczywistego pozbawienia wolności zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego, w ten sposób, że:

I. nałożyć na skazanego obowiązek pozostawania w miejscu stałego pobytu, tj. w lokalu mieszkalnym położonym w M., Al. (…),

II. jednocześnie określić przedziały czasu w ciągu doby w poszczególnych dniach tygodnia, w których skazany ma prawo oddalić się z miejsca stałego pobytu, tj.:

od poniedziałku do piątku w godzinach od 7.15 do 16.45 – w celu świadczenia pracy, w każdą sobotę i niedzielę w godzinach od 8.00 do 12.00 – w celu dokonywania niezbędnych zakupów, utrzymywania więzi rodzinnych i wykonywania praktyk religijnych.

III. Na podstawie art. 43nb § 1 KKW nałożyć na skazanego obowiązki w postaci: przestrzegania zasad współżycia społecznego.

IV. Na podstawie art. 43lh § 1 pkt 1 KKW określić, że kontrolowanie zachowania w miejscu stałego pobytu wymaga założenia na nogę skazanego nadajnika oraz zainstalowania w miejscu jego stałego pobytu rejestratora stacjonarnego.

V. Na podstawie art. 43lh § 1 pkt 2 KKW wyznaczyć skazanemu 24 godzinny termin od daty ogłoszenia postanowienia, celem telefonicznego zgłoszenia Podmiotowi Dozorującemu (tel. (…)) gotowości do zainstalowania nadajnika i rejestratora stacjonarnego.

VI. Zwolnić skazanego od zapłaty kosztów sądowych za niniejsze postępowanie, a wydatkami obciążyć Skarb Państwa

Wyrokiem Sądu Okręgowego skazany został na karę łączną 1roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności, ponadto orzeczono wobec skazanego przepadek korzyści odniesionej z przestępstwa w kwocie 50.000 zł oraz zaliczono na poczet orzeczonej kary okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie. Został skazany za czyny z art. 258 § 1 KK i inne.

Następnie na skutek apelacji prokuratora oraz obrońcy oskarżonych Sąd Apelacyjny obniżył orzeczoną wobec G. R. karę i orzekł karę łączną w wymiarze 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z zaliczeniem na poczet tej kary okresu rzeczywistego pozbawienia wolności i utrzymał wyrok w pozostałym zakresie w mocy.

Do tut. Sądu wpłynął wniosek obrońcy skazanego w przedmiocie udzielenia zezwolenia na odbywanie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego wraz z wnioskiem o wstrzymanie wykonania orzeczonej kary.

Ze sporządzonego wywiadu środowiskowego wynika, iż skazany mieszka wraz z żoną i 2 dzieci. G. R. od około roku pracuje w firmie (…) w M.. Obecnie zachowanie skazanego jest pozytywne, posiada zatrudnienie i utrzymuje rodzinę, a nadto prowadzi ustabilizowany tryb życia. W ocenie kuratora osadzenie go w Zakładzie Karnym spowoduje negatywne skutki dla skazanego oraz jego rodziny.

Wskazać należy, iż wprawdzie G. R. został skazany w warunkach art. 65 § 1 KK jednak nie musi to świadczyć o znacznym stopniu zdemoralizowania, gdyż może stanowić wyraz jednokrotnego naruszenia porządku prawnego i łączyć się z wymierzeniem krótkoterminowej kary pozbawienia wolności. Dodatkowo skoro odbywanie kary w systemie dozoru elektronicznego przeciwdziałać ma także przeludnieniu zakładów karnych, czy obniżeniu kosztów wykonywania kary to wyłączenie możliwości ubiegania się o wykonywanie kary w systemie dozoru elektronicznego na poziomie przesłanki formalnej tym bardziej winno posiadać silne uzasadnienie kryminalnopolityczne.

Uznać należy, że skazany nie jest osobnikiem, co do którego względy bezpieczeństwa i stopień demoralizacji przemawiałyby za potrzebą osadzenia go w zakładzie karnym – zatem odbywanie kary w systemie dozoru elektronicznego będzie wystarczające do osiągnięcia jej celów. Z tych powodów orzeczono jak wyżej. Postanowienie Sądu Okręgowego – II Wydział Karny z dnia 22 lutego 2022 r. II Kow 607/21

Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię nr 2

Sąd Okręgowy III Wydział Penitencjarny i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń Karnych  po rozpoznaniu na posiedzeniu w Areszcie Śledczym wniosku skazanego M. L. (L.) s. S. o udzielenie zezwolenia na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego na podstawie art. 43la § 1 w zw. z art. 43la § 3 w zw. z art. 43le § 1 KKW postanawia:

udzielić skazanemu M. L. (L.) s. S. i D., ur. dnia (…) w W., P. (…) zezwolenia na odbycie kary 4 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego za czyn z art. 278 § 1 KK, poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego, poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego, w ten sposób, że:

I. na podstawie art. 43na ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557, ze zm.) nakłada na skazanego obowiązek pozostawania w miejscu stałego pobytu, t.j. w mieszkaniu położonym w miejscowości: (…)-(…) W., ul. (…);

II. na podstawie art. 43na pkt 1, 10 KKW określa przedziały czasu w ciągu doby i w poszczególnych dniach tygodnia, w których skazany ma prawo się oddalić z miejsca stałego pobytu, t.j.

III. w każdy poniedziałek w godzinach od 8.00 do 14.00 – w celu poszukiwania pracy zarobkowej,

IV. od wtorku do soboty w godzinach od 8.00 do 10.00 – w celu zrobienia zakupów,

V.  na podstawie art. 43nb § 1 KKW w zw. z art. 72 § 1 pkt 4, 5 i 7 KK nakłada na skazanego obowiązki w postaci:

– wykonywania pracy zarobkowej;

– powstrzymywania się od nadużywania alkoholu lub używania innych środków odurzających;

– unikania kontaktów ze środowiskiem przestępczym;

VI. na podstawie art. 43lh § 1 pkt 1 KKW, określa, iż kontrolowanie zachowania w miejscu stałego pobytu, wymaga założenia na nogę skazanego nadajnika oraz zainstalowania w miejscu jego stałego pobytu, stacjonarnego urządzenia monitorującego,

VII. na postawie art. 43lh § 1 pkt 2 KKW, wyznacza skazanemu termin 24 godzin od daty ogłoszenia postanowienia o udzieleniu zezwolenia na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego celem zgłoszenia upoważnionemu podmiotowi dozorującemu (nr tel. (…)) gotowości do zainstalowania elektronicznego urządzenia rejestrującego i założenia nadajnika;

VIII. zwolnić skazanego od wydatków należnych Skarbowi Państwa;

JNiewykonanie odróbek i prac społecznych z wyroku, a dozór elektroniczny, czyli obroża na nogę na wolności zamiast pozbawienia wolności i pobyt w więzieniu

Skazany M. L. złożył do Sądu wniosek o udzielenie mu zezwolenia na odbycie kary poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego, uzasadniając go chęcią zapewnienia pomocy schorowanym rodzicom w codziennych sprawach. Z opinii Dyrektora Aresztu Śledczego wynika, że odbywa karę 4 miesięcy pozbawienia wolności  za czyn z art. 278 § 1 KK.

Spełnione, zatem zostały przesłanki formalne określone w treści art. 43la § 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557, ze zm.), a mianowicie wobec skazanego orzeczono karę pozbawienia wolności nieprzekraczającą jednego roku, a nie zachodzą warunki przewidziane w art. 64 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. kodeks karny oraz jest to wystarczające dla osiągnięcia celów kary.

Skazany posiada również stałe miejsce pobytu, tj. (…)-(…) W., ul. (…), zaś wspólnie z nim zamieszkujący rodzice matka – D. L. oraz ojciec – S. L. wyrazili zgodę na odbywanie przez niego kary w tym systemie. Wynika to z oświadczenia załączonego do akt przedmiotowej sprawy. Udzieleniu takiego zezwolenia nie stoją także na przeszkodzie możliwości techniczno – organizacyjne związane z wykonywaniem dozoru przez podmiot prowadzący centralę monitorowania i upoważniony podmiot dozorujący oraz warunki mieszkaniowe skazanego, zwane dalej „warunkami technicznymi”.

Skazanemu, który rozpoczął już odbywanie kary w zakładzie karnym, można udzielić zezwolenia na odbycie w systemie dozoru elektronicznego pozostałej części kary, jeżeli za udzieleniem zezwolenia przemawiają dotychczasowa postawa i zachowanie skazanego.

Odnosząc się do zachowania skazanego w czasie odbywania kary pozbawienia wolności to, jak wynika z opinii Dyrektora Aresztu Śledczego, jest ono poprawne, mimo iż nie był on nagradzany regulaminowo, ani karany dyscyplinarnie. Prowadzi zgodne i bezkonfliktowe relacje ze współosadzonymi. W stosunku do przełożonych jest regulaminowy. Nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej.

Skazany przestrzega zasad obowiązującego porządku wewnętrznego. Karę pozbawienia wolności odbywa w jednostce penitencjarnej typu półotwartego. Do popełnionego czynu, ma krytyczny stosunek. Po opuszczeniu zakładu karnego, skazany ma zapewnione miejsce zamieszkania.

Z wywiadu kuratora sądowego wynika, że skazany przebywając na wolności zamieszkiwał wraz z rodzicami w W. przy ulicy (…). Przed osadzeniem w izolacji więziennej pracował zarobkowo w(…)G. jako spawacz. Z tego tytułu osiągał dochód który przekazywał matce na utrzymanie. Nadto, partycypował w kosztach utrzymania gospodarstwa domowego. Jego zachowanie, w miejscu zamieszkania, nie budziło zastrzeżeń. Zdaniem matki, skazany nie sprawiał problemów wychowawczych, nie zażywał środków odurzających, nie kontaktował się z osobami ze środowiska przestępczego. Postrzegany jest jako osoba pomocna i uczynna. Skazany przestrzegał zasad porządku prawnego i współżycia społecznego. Obecnie, wobec niego nie toczy się żadne postępowanie karne.

Stwierdzić więc należy, że skazany nie jest sprawcą, co do którego względy bezpieczeństwa i stopień demoralizacji przemawiałyby za celowością odbywania przez niego kary pozbawienia wolności w warunkach zakładu karnego. Zdaniem Sądu, odbywanie przez niego kary w systemie dozoru elektronicznego będzie wystarczające do osiągnięcia jej celów.

Uwzględniając dotychczasową postawę i zachowanie skazanego, należy bez wątpienia uznać, iż wniosek M. L. o udzielenie zezwolenia na odbywanie kary w systemie dozoru elektronicznego jest zasadny. Postanowienie Sądu Okręgowego – III Wydział Penitencjarny i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń Karnych  III Kow 1399/16

Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię nr 3

Sąd Okręgowy – III Wydział Penitencjarny i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń Karnych

po rozpoznaniu na posiedzeniu w Areszcie Śledczym wniosku skazanego D. Z. (Z.) s. K. o zezwolenie na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego na podstawie art. 43la § 1 w zw. z art. 43la § 3 w zw. z art. 43le § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557, ze zm.) postanawia:

udzielić skazanemu D. Z. (Z.) s. K. i E., ur. dnia (…) w W., nr PESEL (…) zezwolenia na odbycie kary zastępczej 3 miesięcy i 18 dni pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego za czyn z art. 278 § 1 KK, art. 11 § 2 KK, art. 275 § 1 KK, art. 256 KK, art. 34 § 1 KK, art. 35 § 1 KK, kary zastępczej 4 miesięcy i 7 dni pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego za czyn z art. 278 § 1 KK, art. 34 § 1 KK, art. 34 § 2 KK, art. 35 § 1 KK poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego, w ten sposób, że:

I. na podstawie art. 43na ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557, ze zm.) nakłada na skazanego obowiązek pozostawania w miejscu stałego pobytu, t.j. w mieszkaniu położonym w miejscowości: (…)-(…) B. ul. (…);

II. na podstawie art. 43na pkt 1, 2, 8 KKW określa przedziały czasu w ciągu doby i w poszczególnych dniach tygodnia, w których skazany ma prawo się oddalić z miejsca stałego pobytu, t.j.

III. w celu świadczenia pracy zarobkowej od poniedziałku do piątku w godzinach od 7.00 do 19.00;

IV. w celu utrzymywania kontaktów z rodziną w każdą sobotę w godzinach od 10.00 do 19.00;

V. w celu wykonywania praktyk religijnych w każdą niedzielę w godzinach od 10.30 do 18.00.

VI. na podstawie art. 43 na pkt 1 KKW w zw. z art. 72 § 1 pkt 4, 5 i 7 KK nakłada na skazanego obowiązki w postaci:

– wykonywania pracy zarobkowej;

– powstrzymywania się od nadużywania alkoholu lub używania innych środków odurzających;

– unikania kontaktów ze środowiskiem przestępczym;

VII. na podstawie art. 43lh § 1 pkt 1 KKW, określa, iż kontrolowanie zachowania w miejscu stałego pobytu, wymaga założenia na nogę skazanego nadajnika oraz zainstalowania w miejscu jego stałego pobytu, stacjonarnego urządzenia monitorującego,

VIII. na postawie art. 43lh § 1 pkt 2 KKW, wyznacza skazanemu termin 24 godzin od daty ogłoszenia postanowienia o udzieleniu zezwolenia na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego celem zgłoszenia upoważnionemu podmiotowi dozorującemu (nr tel. (…)) gotowości do zainstalowania elektronicznego urządzenia rejestrującego i założenia nadajnika;

IX. zwolnić skazanego od kosztów sądowych w części dotyczącej wydatków i obciążyć nimi Skarb Państwa; Postanowienie Sądu Okręgowego – III Wydział Penitencjarny i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń Karnych III Kow 785/16

Skazany D. Z. wystąpił do z wnioskiem o udzielenie mu zezwolenia na odbycie kary poza zakładem karnym, w systemie dozoru elektronicznego. Wniosek swój uzasadnił chęcią kontynuacji zatrudnienia oraz sprawowaniem opieki nad schorowanym ojcem. Skazany chce również wywiązać się ze spłaty zobowiązań finansowych.

Z opinii Dyrektora Aresztu Śledczego odbywa karę zastępczą 3 miesięcy i 18 dni pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego za czyn z art. 278 § 1 KK, art. 11 § 2 KK, art. 275 § 1 KK, art. 256 KK, oraz kary 4 miesięcy i 7 dni pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego za czyn z art. 278 § 1 KK,

Spełnione, zatem zostały przesłanki formalne określone w treści art. 43la § 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557, ze zm.), a mianowicie wobec skazanego orzeczono karę pozbawienia wolności nieprzekraczającą jednego roku, a nie zachodzą warunki przewidziane w art. 64 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. kodeks karny oraz jest to wystarczające dla osiągnięcia celów kary.

Tej oceny nie zmienia fakt, ze skazany Z informacji z K. wynika że skazany był 5-krotnie karany, z czego w ostatnim okresie 2-krotnie za przestępstwa z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Wskazać trzeba, że skazany po raz pierwszy odbywa karę w warunkach izolacji więziennej. Skazanemu, który rozpoczął już odbywanie kary w zakładzie karnym, można udzielić zezwolenia na odbycie w systemie dozoru elektronicznego pozostałej części kary, jeżeli za udzieleniem zezwolenia przemawiają dotychczasowa postawa i zachowanie skazanego. Okoliczności popełnienia przypisanych przestępstw w powiązaniu z ustalonymi właściwościami osobistymi skazanego, nie dają podstawy do przyjęcia że skazany jest zdesocjalizowany w stopniu uzasadniającym dalsze odbywanie kary w warunkach izolacji więziennej. Dotychczasowy okres odbytej kary pozbawienia wolności uzasadnia przyjęcie, że skazany odbywając karę w miejscu stałego pobytu będzie zachowywał się poprawnie między innymi dlatego aby nie powrócić do aresztu śledczego.

Skazany posiada również stałe miejsce pobytu, tj. (…)-(…) B. ul. (…), zaś wspólnie z nim zamieszkujący ojciec Z. K. (1), matka Z. E., dziadek Z. K. (2), siostra Z. K. (3) wyrazili zgodę na odbywanie przez niego kary w tym systemie. Wynika to z oświadczenia załączonego do akt przedmiotowej sprawy. Udzieleniu takiego zezwolenia nie stoją także na przeszkodzie możliwości techniczno – organizacyjne związane z wykonywaniem dozoru przez podmiot prowadzący centralę monitorowania i upoważniony podmiot dozorujący oraz warunki mieszkaniowe skazanego, zwane dalej „warunkami technicznymi”.

Niewykonanie odróbek i prac społecznych z wyroku, a dozór elektroniczny, czyli obroża na nogę na wolności zamiast pozbawienia wolności i pobyt w więzieniu

Odnosząc się do zachowania skazanego w czasie odbywania kary pozbawienia wolności to, jak wynika z opinii Dyrektora Aresztu Śledczego, jest ono poprawne. Skazany nie był nagrodzony regulaminowo, karany dyscyplinarnie również nie był. Prowadzi zgodne i bezkonfliktowe relacje ze współosadzonymi. W stosunku do przełożonych jest regulaminowy. Nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej. Skazany, karę odbywa w zakładzie karnym typu półotwartego. Kontakt zewnętrzny, w formie rozmów telefonicznych oraz widzeń i korespondencji utrzymuje z najbliższą rodziną. Do popełnionego czynu i wcześniejszego stylu życia, ma krytyczny stosunek. Po opuszczeniu zakładu karnego, skazany ma zapewnione miejsce zamieszkania.

Przypomnieć trzeba, że z wywiadu kuratora sądowego wynika, że skazany przebywając na wolności zamieszkiwał wraz z rodzicami i dziadkami w domu rodzinnym w B. przy ulicy (…). Układał z nimi właściwe relacje. Przed osadzeniem w zakładzie karnym, skazany pracował wraz z ojcem w firmie hydraulicznej. Jego zachowanie, w miejscu zamieszkania nie budziło zastrzeżeń, było poprawne.

Ponownie stwierdzić należy, że skazany nie jest sprawcą, co do którego względy bezpieczeństwa i stopień demoralizacji przemawiałyby za celowością odbywania przez niego kary pozbawienia wolności w warunkach zakładu karnego. Zdaniem Sądu, odbywanie przez niego kary w systemie dozoru elektronicznego będzie wystarczające do osiągnięcia jej celów. Uwzględniając dotychczasową postawę i zachowanie skazanego, należy uznać, iż wniosek skazanego o udzielenie zezwolenia na odbywanie kary w systemie dozoru elektronicznego jest zasadny.

Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię nr 4

Sąd Okręgowy – III Wydział Penitencjarny i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń Karnych

po rozpoznaniu na posiedzeniu w Areszcie Śledczym wniosku skazanego M. H. s. J. o udzielenie mu zezwolenia na odbycie kary poza zakładem karnym, w systemie dozoru elektronicznego na podstawie art. 43la § 1 KKW w zw. z art. 43la § 3 KKW w zw. z art. 43le § 1 KKW i art. 43lb KKW oraz art. 43la § 6 KKW postanawia:

udzielić skazanemu M. H. s. J. i E., ur. dnia (…) w G., nr PESEL (…) zezwolenia na odbycie kary zastępczej 132 dni pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego za czyn z art. 178a § 1 KK oraz kary zastępczej 90 dni pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego za czyn z art. 178a § 1 KK, poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego, w ten sposób, że:

I. na podstawie art. 43na ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557, ze zm.) nakłada na skazanego obowiązek pozostawania w miejscu stałego pobytu, t.j. w mieszkaniu położonym w miejscowości: (…)-(…) G., P.. D. (…) Al. (…) (…);

II. na podstawie art. 43na pkt 1, 8, 10 KKW określa przedziały czasu w ciągu doby i w poszczególnych dniach tygodnia, w których skazany ma prawo się oddalić z miejsca stałego pobytu, t.j.

a). od poniedziałku do piątku w godz. 9.00-15.00 w celu poszukiwania pracy zarobkowej;

b). w soboty i niedziele w godz. 10.00-16.00 – w celu utrzymywania więzi rodzinnych;

III. na podstawie art. 43nb § 1 KKW w zw. z art. 72 § 1 pkt 4, 5 i 7 KK nakłada na skazanego obowiązki w postaci:

– wykonywania pracy zarobkowej;

– powstrzymywania się od nadużywania alkoholu lub używania innych środków odurzających;

– unikania kontaktów ze środowiskiem przestępczym;

IV. na podstawie art. 43lh § 1 pkt 1 KKW, określa, iż kontrolowanie zachowania w miejscu stałego pobytu, wymaga założenia na nogę skazanego nadajnika oraz zainstalowania w miejscu jego stałego pobytu, stacjonarnego urządzenia monitorującego,

V. na postawie art. 43lh § 1 pkt 2 KKW, wyznacza skazanemu termin 24 godzin od daty ogłoszenia postanowienia o udzieleniu zezwolenia na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego celem zgłoszenia upoważnionemu podmiotowi dozorującemu (nr tel. (…)) gotowości do zainstalowania elektronicznego urządzenia rejestrującego i założenia nadajnika;

VI. zwolnić skazanego od kosztów sądowych w części dotyczącej wydatków i obciążyć nimi Skarb Państwa;

Skazany M. H. wystąpił z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego wskazując na swoją trudną sytuację zdrowotną (problemy ortopedyczne z kolanem) i konieczność poddania się zabiegowi chirurgicznemu, celem uniknięcia zwapnienia stawu.

Z opinii Dyrektora Aresztu Śledczego odbywa karę zastępczą 132 dni pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w G. za czyn z art. 178a § 1 KK oraz karę zastępczą 90 dni pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego za czyn z art. 178a § 1 KK.

Spełnione, zatem zostały przesłanki formalne określone w treści art. 43la § 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557, ze zm.), a mianowicie wobec skazanego orzeczono karę pozbawienia wolności nieprzekraczającą jednego roku, a nie zachodzą warunki przewidziane w art. 64 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. kodeks karny oraz jest to wystarczające dla osiągnięcia celów kary.

Skazany posiada również stałe miejsce pobytu, tj. (…)-(…) G., P.. D. (…) Al. (…), w którym zamieszkuje sam. Wynika to z pisma skazanego załączonego do akt przedmiotowej sprawy. Z dokumentu tego wynika również, że skazany jest właścicielem zarówno położonej przy (…) (…), jak i znajdujących się na niej nieruchomości. Nadto, udzieleniu takiego zezwolenia nie stoją na przeszkodzie możliwości techniczno – organizacyjne związane z wykonywaniem dozoru przez podmiot prowadzący centralę monitorowania i upoważniony podmiot dozorujący oraz warunki mieszkaniowe skazanego, zwane dalej „warunkami technicznymi”.

Skazanemu, który rozpoczął już odbywanie kary w zakładzie karnym, można udzielić zezwolenia na odbycie w systemie dozoru elektronicznego pozostałej części kary, jeżeli za udzieleniem zezwolenia przemawiają dotychczasowa postawa i zachowanie skazanego. Przepisy cyt. Ustawy stosuje się odpowiednio do skazanego któremu wymierzono dwie lub więcej niepodlegających łączeniu kar pozbawienia wolności które skazany ma odbyć kolejno, nieprzekraczających w sumie jednego roku, a także do skazanego, wobec którego orzeczono zastępczą karę pozbawienia wolności za przestępstwo (art. 43 lb).

Należy również wskazać, iż jak wynika informacji skazany w przeszłości nie był karany sądownie. Nadto, do dnia tj. do momentu posiedzenia Sąd w przedmiocie wniosku o (…) skazany nie dopuścił się żadnego przestępstwa. To oznacza, że popełnienie przez skazanego przypisanego przestępstwa z art. 178a § 1 KK, było zdarzeniem incydentalnym.

Odnosząc się do zachowania skazanego w czasie odbywania kary pozbawienia wolności to, jak wynika z opinii Dyrektora Aresztu Śledczego, nie był on nagradzany regulaminowo, ani karany dyscyplinarnie. Prowadzi zgodne i bezkonfliktowe relacje ze współosadzonymi. W stosunku do przełożonych jest regulaminowy. Nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej.

Niewykonanie odróbek i prac społecznych z wyroku, a dozór elektroniczny, czyli obroża na nogę na wolności zamiast pozbawienia wolności i pobyt w więzieniu

Skazany, karę odbywa w zakładzie karnym typu półotwartego, w systemie programowanego oddziaływania. Właściwie realizuje zadania wynikające z indywidualnego programu oddziaływania. Został zgłoszony na program dla osób skazanych z art. 178a § 1 KK. Kontakt zewnętrzny w formie rozmów telefonicznych oraz widzeń utrzymuje z byłą żoną. Do popełnionych czynów, ma krytyczny stosunek. Po opuszczeniu jednostki penitencjarnej, skazany ma zapewnione miejsce zamieszkania.

Z ustaleń od Policji wynika, że zachowanie skazanego na wolności nie budziło żadnych zastrzeżeń. Stwierdzić więc należy, że skazany nie jest sprawcą, co do którego względy bezpieczeństwa i stopień demoralizacji przemawiałyby za celowością odbywania przez niego kary pozbawienia wolności w warunkach zakładu karnego. Zdaniem Sądu, odbywanie przez niego kary w systemie dozoru elektronicznego będzie wystarczające do osiągnięcia jej celów.

Uwzględniając dotychczasową postawę i zachowanie skazanego, należy bez wątpienia uznać, iż wniosek M. H. o udzielenie zezwolenia na odbywanie kary w systemie dozoru elektronicznego jest zasadny. Postanowienie Sądu Okręgowego – III Wydział Penitencjarny i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń Karnych III Kow 1084/16

Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię nr 5

Sąd Okręgowy – III Wydział Penitencjarny i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń Karnych

po rozpoznaniu na posiedzeniu wniosku skazanego P. J. (J.) s. F. o udzielenie zezwolenia na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego na podstawie art. 43la § 1 w zw. z art. 43la § 3 w zw. z art. 43le § 1 KKW oraz art. 43la § 6 i art. 43lb KKW postanawia:

udzielić skazanemu P. J. (J.) s. F. i K., ur. dnia (…) w K., nr PESEL (…) zezwolenia na odbycie kary zastępczej 83 dni pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego, w ten sposób, że:

I. na podstawie art. 43na ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557, ze zm.) nakłada na skazanego obowiązek pozostawania w miejscu stałego pobytu, t.j. w mieszkaniu położonym w miejscowości: (…)-(…) C., (…)

II. na podstawie art. 43na pkt 1, 2, 10 KKW określa przedziały czasu w ciągu doby i w poszczególnych dniach tygodnia, w których skazany ma prawo się oddalić z miejsca stałego pobytu, t.j.

III. w każdy poniedziałek w godzinach od 8.00 do 14.00 – w celu poszukiwania pracy zarobkowej,

IV. od wtorku do soboty w godzinach od 8.00 do 10.00 – w celu zrobienia zakupów,

V. w każdą niedzielę w godzinach od 11.00 do 17.00 – w celu wykonywania praktyk religijnych;

VI.  na podstawie art. 43nb § 1 KKW w zw. z art. 72 § 1 pkt 4, 5 i 7 KK nakłada na skazanego obowiązki w postaci:

– wykonywania pracy zarobkowej;

– powstrzymywania się od nadużywania alkoholu lub używania innych środków odurzających;

– unikania kontaktów ze środowiskiem przestępczym;

VII. na podstawie art. 43lh § 1 pkt 1 KKW, określa, iż kontrolowanie zachowania w miejscu stałego pobytu, wymaga założenia na nogę skazanego nadajnika oraz zainstalowania w miejscu jego stałego pobytu, stacjonarnego urządzenia monitorującego,

VIII. na postawie art. 43lh § 1 pkt 2 KKW, wyznacza skazanemu termin 24 godzin od daty ogłoszenia postanowienia o udzieleniu zezwolenia na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego celem zgłoszenia upoważnionemu podmiotowi dozorującemu (nr tel. (…)) gotowości do zainstalowania elektronicznego urządzenia rejestrującego i założenia nadajnika;

IX. zwolnić skazanego od wydatków należnych Skarbowi Państwa; Postanowienie Sądu Okręgowego – III Wydział Penitencjarny i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń Karnych III Kow 1380/16

Skazany P. J. wystąpił z wnioskiem o udzielenie mu zezwolenia na odbycie kary poza zakładem karnym, w systemie dozoru elektronicznego. Wniosek swój uzasadnił tym, że jest jedynym żywicielem rodziny, ma troje dzieci a żona jest po przebytym zawale i nigdzie nie pracuje. Zastępca Dyrektora Aresztu Śledczego poparł złożony przez skazanego wniosek.

Z opinii Dyrektora Aresztu Śledczego wynika, że skazany odbywa karę zastępczą 57 dni pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w za czyn z art. 244 KK oraz karę zastępczą 83 dni pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w za czyn z art. 244 KK.

Spełnione, zatem zostały przesłanki formalne określone w treści art. 43la § 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557, ze zm.), a mianowicie wobec skazanego orzeczono karę pozbawienia wolności nieprzekraczającą jednego roku, a nie zachodzą warunki przewidziane w art. 64 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. kodeks karny oraz jest to wystarczające dla osiągnięcia celów kary.

Skazany posiada również stałe miejsce pobytu, tj. (…)-(…) C., (…), zaś wspólnie z nim zamieszkująca żona E. J. oraz synowie, tj. D. J. oraz M. J. wyrazili zgodę na odbywanie przez niego kary w tym systemie. Wynika to z oświadczenia załączonego do akt przedmiotowej sprawy. Udzieleniu takiego zezwolenia nie stoją także na przeszkodzie możliwości techniczno – organizacyjne związane z wykonywaniem dozoru przez podmiot prowadzący centralę monitorowania i upoważniony podmiot dozorujący oraz warunki mieszkaniowe skazanego, zwane dalej „warunkami technicznymi”.

Skazanemu, który rozpoczął już odbywanie kary w zakładzie karnym, można udzielić zezwolenia na odbycie w systemie dozoru elektronicznego pozostałej części kary, jeżeli za udzieleniem zezwolenia przemawiają dotychczasowa postawa i zachowanie skazanego. Przepisy Ustawy stosuje się odpowiednio do skazanego, któremu wymierzono dwie lub więcej niepodlegających łączeniu kar pozbawienia wolności które skazany ma odbyć kolejno, nieprzekraczających w sumie jednego roku, a także do skazanego, wobec którego orzeczono zastępczą karę pozbawienia wolności za przestępstwo.

Odnosząc się do zachowania skazanego w czasie odbywania kary pozbawienia wolności to, jak wynika z opinii Dyrektora Aresztu Śledczego, jest ono dobre. Raz został nagrodzony regulaminowo, karany dyscyplinarnie nie był. Prowadzi zgodne i bezkonfliktowe relacje ze współosadzonymi. W stosunku do przełożonych jest regulaminowy. Nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej. Skazany przestrzega zasad obowiązującego porządku wewnętrznego. Karę pozbawienia wolności odbywa w jednostce penitencjarnej typu otwartego. Kontakt zewnętrzny w formie rozmów telefonicznych oraz widzeń i korespondencji utrzymuje z najbliższą rodziną. Do popełnionego czynu, ma krytyczny stosunek. Po opuszczeniu zakładu karnego, skazany ma zapewnione miejsce zamieszkania.

Z wywiadu kuratora sądowego wynika, że skazany przebywając na wolności zamieszkiwał z żoną i synami, w(…), gm. C.. Układał właściwe relacje z najbliższymi. Skazany, przed osadzeniem w izolacji więziennej pracował zarobkowo w firmie budowlanej (…)w C.. Z tego tytułu osiągał dochód który przeznaczał na utrzymanie gospodarstwa domowego w tym zaspokajanie niezbędnych potrzeb życiowych osób najbliższych. Jego zachowanie, w miejscu zamieszkania, nie budziło zastrzeżeń. Skazany nie nadużywał alkoholu, nie zażywał też środków odurzających i nie utrzymywał kontaktów z osobami zdemoralizowanymi. Przestrzegał zasad porządku prawnego i współżycia społecznego.

Stwierdzić więc należy, że skazany nie jest sprawcą, co do którego względy bezpieczeństwa i stopień demoralizacji przemawiałyby za celowością odbywania przez niego kary pozbawienia wolności w warunkach zakładu karnego. Zdaniem Sądu, odbywanie przez niego kary w systemie dozoru elektronicznego będzie wystarczające do osiągnięcia jej celów.

Uwzględniając dotychczasową postawę i zachowanie skazanego, należy bez wątpienia uznać, iż jego wniosek P. J. o udzielenie mu zezwolenia na odbywanie kary w systemie dozoru elektronicznego jest zasadny.

Niewykonanie odróbek i prac społecznych z wyroku, a dozór elektroniczny, czyli obroża na nogę na wolności zamiast pozbawienia wolności i pobyt w więzieniu Poznań

Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię nr 6

Sąd Okręgowy – III Wydział Penitencjarny i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń Karnych

po rozpoznaniu na posiedzeniu w Areszcie Śledczym wniosku skazanego M. B. (B.) s. H. o udzielenie mu zezwolenia na odbycie kary poza zakładem karnym, w systemie dozoru elektronicznego na podstawie art. 43la § 1 w zw. z art. 43la § 3 w zw. z art. 43le § 1 i art. 43 lb ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557, ze zm.) postanawia:

udzielić skazanemu M. B. (B.) s. H. i S., ur. dnia (…) w W., nr PESEL (…) zezwolenia na odbycie kary zastępczej 2 miesięcy 15 dni pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego za czyn z art. 209 § 1 KK, poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego, w ten sposób, że:

I. na podstawie art. 43na ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557, ze zm.) nakłada na skazanego obowiązek pozostawania w miejscu stałego pobytu, t.j. w mieszkaniu położonym w miejscowości: (…)-(…) B., ul. (…);

II. na podstawie art. 43na pkt 1, 2, 8 KKW cyt. powyższej ustawy określa przedziały czasu w ciągu doby i w poszczególnych dniach tygodnia, w których skazany ma prawo się oddalić z miejsca stałego pobytu, t.j.

III. w celu wykonywania pracy od poniedziałku do piątku w godzinach od 6.30 do 17.00,

IV. w celu utrzymywania więzi rodzinnych w każdą sobotę w godzinach 6.30 do 16.30,

V. w celu wykonywania praktyk religijnych oraz utrzymywania więzi rodzinnych w każdą niedzielę w godzinach 6.30 do 16.30,

VI. na podstawie art. 43 la pkt 1 KKW w zw. z art. 72 § 1 pkt 4, 5 i 7 KK nakłada na skazanego obowiązki w postaci:

– wykonywania pracy zarobkowej;

– powstrzymywania się od nadużywania alkoholu lub używania innych środków odurzających;

– unikania kontaktów ze środowiskiem przestępczym;

VII. na podstawie art. 43lh § 1 pkt 1 KKW cyt. powyższej ustawy, określa, iż kontrolowanie zachowania w miejscu stałego pobytu, wymaga założenia na nogę skazanego nadajnika oraz zainstalowania w miejscu jego stałego pobytu, stacjonarnego urządzenia monitorującego,

VIII. na postawie art. 43lh § 1 pkt 2 KKW cyt. powyżej ustawy, wyznacza skazanemu termin 24 godzin od daty ogłoszenia postanowienia o udzieleniu zezwolenia na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego celem zgłoszenia upoważnionemu podmiotowi dozorującemu (nr tel. (…)) gotowości do zainstalowania elektronicznego urządzenia rejestrującego i założenia nadajnika;

IX. zwolnić skazanego od kosztów sądowych w części dotyczącej wydatków i obciążyć nimi Skarb Państwa;

Skazany wystąpił do Sądu z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na odbycie kary, systemie dozoru elektronicznego wskazując na potrzebę zapewnienia osobistej opieki nad dziećmi, albowiem żona pracuje zarobkowo na zmiany i do domu wraca o różnych porach.

Z opinii Dyrektora Aresztu Śledczego wynika, że skazany M. B. odbywa karę zastępczą 2 miesięcy 15 dni pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego za czyn z art. 209 § 1 KK.

Spełnione, zatem zostały przesłanki formalne określone w treści art. 43la § 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557, ze zm.), a mianowicie wobec skazanego orzeczono karę pozbawienia wolności nieprzekraczającą jednego roku, a nie zachodzą warunki przewidziane w art. 64 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. kodeks karny oraz jest to wystarczające dla osiągnięcia celów kary. Skazany posiada również stałe miejsce pobytu, tj. (…)-(…) B., ul. (…), zaś wspólnie z nim zamieszkująca żona G. B. wyraziła zgodę na odbywanie przez niego kary w tym systemie. Wynika to z oświadczenia z załączonego do akt przedmiotowej sprawy. Udzieleniu takiego zezwolenia nie stoją także na przeszkodzie możliwości techniczno – organizacyjne związane z wykonywaniem dozoru przez podmiot prowadzący centralę monitorowania i upoważniony podmiot dozorujący oraz warunki mieszkaniowe skazanego, zwane dalej „warunkami technicznymi”.

Skazanemu, który rozpoczął już odbywanie kary w zakładzie karnym, można udzielić zezwolenia na odbycie w systemie dozoru elektronicznego pozostałej części kary, jeżeli za udzieleniem zezwolenia przemawiają dotychczasowa postawa i zachowanie skazanego. Przepisy cyt. Ustawy stosuje się także do skazanego, wobec którego orzeczono zastępczą karę pozbawienia wolności za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe (art. 43 lb). Odnosząc się do zachowania skazanego w czasie odbywania kary pozbawienia wolności to, jak wynika z opinii Dyrektora Aresztu Śledczego, nie był on nagradzany regulaminowo, ani karany dyscyplinarnie. Prowadzi zgodne i bezkonfliktowe relacje ze współosadzonymi. W stosunku do przełożonych jest regulaminowy. Nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej. Skazany, karę odbywa w zakładzie karnym typu półotwartego. Kontakt zewnętrzny w formie rozmów telefonicznych oraz korespondencji utrzymuje z żoną. Do popełnionego czynu, ma krytyczny stosunek. Po opuszczeniu zakładu karnego, skazany ma zapewnione miejsce zamieszkania.

Z wywiadu kuratora sądowego wynika, że skazany będąc na wolności mieszkał wraz z żoną G. B. oraz dwójką synów. Układał z nimi właściwe relacje. Przed osadzeniem w zakładzie karnym, skazany nie pracował zarobkowo, zajmował się opieką i wychowaniem małoletnich dzieci. Wcześniej natomiast pracował dorywczo jako kierowca przy rozwożeniu pieczywa, jako pracownik stolarni a także przy produkcji ogrodzeń. Zachowanie skazanego, w miejscu zamieszkania nie budziło zastrzeżeń, było poprawne. Nie nadużywał on alkoholu, nie zażywał środków odurzających. Przestrzegał zasad współżycia społecznego i porządku prawnego. Obecnie, wobec niego nie toczą się żadne postępowania karne. Stwierdzić więc należy, że skazany nie jest sprawcą, co do którego względy bezpieczeństwa i stopień demoralizacji przemawiałyby za celowością odbywania przez niego kary pozbawienia wolności w warunkach zakładu karnego. Zdaniem Sądu, odbywanie przez niego kary w systemie dozoru elektronicznego będzie wystarczające do osiągnięcia jej celów.

Uwzględniając dotychczasową postawę i zachowanie skazanego, należy bez wątpienia uznać, iż wniosek skazanego M. B. o udzielenie zezwolenia na odbywanie kary w systemie dozoru elektronicznego jest zasadny. Postanowienie Sądu Okręgowego – III Wydział Penitencjarny i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń Karnych III Kow 594/16

Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię nr 7

Sąd Okręgowy – III Wydział Penitencjarny i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń Karnych

po rozpoznaniu na posiedzeniu w Areszcie Śledczym wniosku skazanego I. G. (G.) s. J. o udzielenie mu zezwolenia na odbycie kary poza zakładem karnym, w systemie dozoru elektronicznego na podstawie art. 43la § 1 KKW w zw. z art. 43la § 3 KKW w zw. z art. 43le § 1 KKW i art. 43lb KKW postanawia:

udzielić skazanemu I. G. (G.) s. J. i K., ur. dnia (…) w P., nr PESEL (…) zezwolenia na odbycie kary zastępczej 90 dni pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego za czyn z art. 209 § 1 KK, poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego, w ten sposób, że:

I. na podstawie art. 43na ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557, ze zm.) nakłada na skazanego obowiązek pozostawania w miejscu stałego pobytu, t.j. w mieszkaniu położonym w miejscowości: (…)-(…) P., Al. (…);

II. na podstawie art. 43na pkt 1, 2, 8 KKW określa przedziały czasu w ciągu doby i w poszczególnych dniach tygodnia, w których skazany ma prawo się oddalić z miejsca stałego pobytu, t.j.

III. w celu wykonywania pracy zarobkowej – od poniedziałku do soboty w godzinach od 8.30 do 18.00;

IV. w celu utrzymywania więzi rodzinnych oraz wykonywania praktyk religijnych w każdą niedzielę w godzinach od 10.00 do 16.00;

V.  na podstawie art. 43 nb pkt 1 KKW w zw. z art. 72 § 1 pkt 4, 5 i 7 KK nakłada na skazanego obowiązki w postaci:

– wykonywania pracy zarobkowej;

– powstrzymywania się od nadużywania alkoholu lub używania innych środków odurzających;

– unikania kontaktów ze środowiskiem przestępczym;

VI. na podstawie art. 43lh § 1 pkt 1 KKW, określa, iż kontrolowanie zachowania w miejscu stałego pobytu, wymaga założenia na nogę skazanego nadajnika oraz zainstalowania w miejscu jego stałego pobytu, stacjonarnego urządzenia monitorującego,

VII. na postawie art. 43lh § 1 pkt 2 KKW, wyznacza skazanemu termin 24 godzin od daty ogłoszenia postanowienia o udzieleniu zezwolenia na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego celem zgłoszenia upoważnionemu podmiotowi dozorującemu (nr tel. (…)) gotowości do zainstalowania elektronicznego urządzenia rejestrującego i założenia nadajnika;

VIII. zwolnić skazanego od kosztów sądowych w części dotyczącej wydatków i obciążyć nimi Skarb Państwa;

Skazany I. G. wystąpił z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego wskazując iż prowadzi działalność gospodarczą a nadto jest głównym najemcą mieszkania, którego koszty utrzymania sam ponosi.

Z opinii Dyrektora Aresztu Śledczego wynika, że I. G. odbywa karę zastępczą 90 dni pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego za czyn z art. 209 § 1 KK.

Spełnione, zatem zostały przesłanki formalne określone w treści art. 43la § 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557, ze zm.), a mianowicie wobec skazanego orzeczono karę pozbawienia wolności nieprzekraczającą jednego roku, a nie zachodzą warunki przewidziane w art. 64 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. kodeks karny oraz jest to wystarczające dla osiągnięcia celów kary.

Skazany posiada również stałe miejsce pobytu, tj. (…)-(…) P., Al. (…), zaś wspólnie z nim zamieszkujący syn M. G. wyraził zgodę na odbywanie przez niego kary w tym systemie. Wynika to z oświadczenia załączonego do akt przedmiotowej sprawy. Udzieleniu takiego zezwolenia nie stoją także na przeszkodzie możliwości techniczno – organizacyjne związane z wykonywaniem dozoru przez podmiot prowadzący centralę monitorowania i upoważniony podmiot dozorujący oraz warunki mieszkaniowe skazanego, zwane dalej „warunkami technicznymi”.

Niewykonanie odróbek i prac społecznych z wyroku, a dozór elektroniczny, czyli obroża na nogę na wolności zamiast pozbawienia wolności i pobyt w więzieniu Poznaniu

Skazanemu, który rozpoczął już odbywanie kary w zakładzie karnym, można udzielić zezwolenia na odbycie w systemie dozoru elektronicznego pozostałej części kary, jeżeli za udzieleniem zezwolenia przemawiają dotychczasowa postawa i zachowanie skazanego. Przepisy cyt. Ustawy stosuje się także do skazanego, wobec którego orzeczono zastępczą karę pozbawienia wolności za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe (art. 43 lb).

Odnosząc się do zachowania skazanego w czasie odbywania kary pozbawienia wolności to, jak wynika z opinii Dyrektora Aresztu Śledczego, oceniono je jako pozytywne mimo iż nie był on nagradzany regulaminowo, ani karany dyscyplinarnie. Prowadzi zgodne relacje ze współosadzonymi. W stosunku do przełożonych jest regulaminowy. Nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej.

Skazany, karę odbywa w zakładzie karnym typu półotwartego, w systemie zwykłym. Mimo to, chętnie korzysta z zajęć kulturalno-oświatowych organizowanych na terenie aresztu. Kontakt zewnętrzny w formie rozmów telefonicznych oraz widzeń utrzymuje z siostrą. Do popełnionego czynu, ma krytyczny stosunek. Po opuszczeniu jednostki penitencjarnej, skazany ma zapewnione miejsce zamieszkania.

Z wywiadu środowiskowego kuratora sądowego wynika, że skazany na wolności mieszkał z synem M. G. w P., przy Al. (…). Układał z nim właściwe relacje. Przed osadzeniem w zakładzie karnym, pracował zarobkowo, prowadząc własną działalność gospodarczą o charakterze ogólnobudowlanym. Zachowanie skazanego, w miejscu zamieszkania, było poprawne. Nie nadużywał on alkoholu, nie zażywał środków odurzających. Przestrzegał zasad współżycia społecznego i porządku prawnego. Stwierdzić więc należy, że skazany nie jest sprawcą, co do którego względy bezpieczeństwa i stopień demoralizacji przemawiałyby za celowością odbywania przez niego kary pozbawienia wolności w warunkach zakładu karnego. Zdaniem Sądu, odbywanie przez niego kary w systemie dozoru elektronicznego będzie wystarczające do osiągnięcia jej celów.

Uwzględniając dotychczasową postawę i zachowanie skazanego, należy bez wątpienia uznać, iż wniosek I. G. o udzielenie zezwolenia na odbywanie kary w systemie dozoru elektronicznego jest zasadny. Postanowienie Sądu Okręgowego – III Wydział Penitencjarny i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń Karnych III Kow 793/16

Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię nr 8

Sąd Okręgowy- III Wydział Penitencjarny i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń Karnych

po rozpoznaniu na posiedzeniu w Areszcie Śledczym wniosku radcy prawnego o udzielenie M. O. (O.) s. J. zezwolenia na odbywanie kary pozbawienia wolności, w systemie dozoru elektronicznego na podstawie art. 43la § 1 w zw. z art. 43la § 3 w zw. z art. 43le § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557, ze zm.) postanawia:

udzielić skazanemu M. O. (O.) s. J. i M., ur. dnia (…) w D., nr PESEL (…) zezwolenia na odbycie kary 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego za czyn z art. 178a § 4 KK, art. 178a § 1 KK, art. 244 KK, poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego, w ten sposób, że:

I. na podstawie art. 43na ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557, ze zm.) nakłada na skazanego obowiązek pozostawania w miejscu stałego pobytu, t.j. w mieszkaniu położonym w miejscowości: (…)-(…) S., ul. (…);

II. na podstawie art. 43na pkt 1, 2, 8 KKW cyt. powyższej ustawy określa przedziały czasu w ciągu doby i w poszczególnych dniach tygodnia, w których skazany ma prawo się oddalić z miejsca stałego pobytu, t.j.

III. w celu wykonywania pracy – od poniedziałku do soboty w godzinach od 7.00 do 19.00,

IV. w celu wykonywania praktyk religijnych oraz utrzymywania więzi z rodziną w niedzielę w godzinach 8.00 do 18.00,

V. na podstawie art. 43la na pkt 1 KKW w zw. z art. 72 § 1 pkt 4, 5 i 7 KK nakłada na skazanego obowiązki w postaci:

– wykonywania pracy zarobkowej;

– powstrzymywania się od nadużywania alkoholu lub używania innych środków odurzających;

– unikania kontaktów ze środowiskiem przestępczym;

VI. na podstawie art. 43lh § 1 pkt 1 KKW, określa, iż kontrolowanie zachowania w miejscu stałego pobytu, wymaga założenia na nogę skazanego nadajnika oraz zainstalowania w miejscu jego stałego pobytu, stacjonarnego urządzenia monitorującego,

VII. na postawie art. 43lh § 1 pkt 2 KKW, wyznacza skazanemu termin 24 godzin od daty ogłoszenia postanowienia o udzieleniu zezwolenia na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego celem zgłoszenia upoważnionemu podmiotowi dozorującemu (nr tel. (…)) gotowości do zainstalowania elektronicznego urządzenia rejestrującego i założenia nadajnika;

VIII. zwolnić skazanego od kosztów sądowych w części dotyczącej wydatków i obciążyć nimi Skarb Państwa;

Adwokat wystąpił z wnioskiem o udzielenie M. O. zezwolenia na odbycie kary, w systemie dozoru elektronicznego. Wniosek swój uzasadnił tym, że skazany z uwagi na problem alkoholowy zachowuje abstynencję i systematycznie bierze udział w spotkaniach grupy AA, odnowił również kontakty z dziećmi. Dodał, że dalszy jego pobyt w izolacji spowoduje dla niego dotkliwe skutki.

Z opinii Dyrektora Aresztu Śledczego wynika, że skazany odbywa karę 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego za czyn z art. 178a § 4 KK, art. 178a § 1 KK, art. 244 KK.

Spełnione, zatem zostały przesłanki formalne określone w treści art. 43la § 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557, ze zm.), a mianowicie wobec skazanego orzeczono karę pozbawienia wolności nieprzekraczającą jednego roku, a nie zachodzą warunki przewidziane w art. 64 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. kodeks karny oraz jest to wystarczające dla osiągnięcia celów kary. Skazany posiada również stałe miejsce pobytu, tj. (…)-(…) S., ul. (…), zaś wspólnie z nim zamieszkujący współlokatorzy mieszkania, tj. G. H. oraz W. P. wyrazili zgodę na odbywanie przez niego kary w tym systemie. Wynika to z oświadczeń załączonych do akt przedmiotowej sprawy. Udzieleniu takiego zezwolenia nie stoją także na przeszkodzie możliwości techniczno – organizacyjne związane z wykonywaniem dozoru przez podmiot prowadzący centralę monitorowania i upoważniony podmiot dozorujący oraz warunki mieszkaniowe skazanego, zwane dalej „warunkami technicznymi”.

Skazanemu, który rozpoczął już odbywanie kary w zakładzie karnym, można udzielić zezwolenia na odbycie w systemie dozoru elektronicznego pozostałej części kary, jeżeli za udzieleniem zezwolenia przemawiają dotychczasowa postawa i zachowanie skazanego. Odnosząc się do zachowania skazanego w czasie odbywania kary pozbawienia wolności to, jak wynika z opinii Dyrektora Aresztu Śledczego w S., jest ono poprawne. Nie był nagradzany regulaminowo, ani karany dyscyplinarnie. Prowadzi zgodne i bezkonfliktowe relacje ze współosadzonymi. W stosunku do przełożonych jest regulaminowy. Nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej. Skazany, karę odbywa w zakładzie karnym typu półotwartego. Do popełnionego przestępstwa ma krytyczny stosunek. Po opuszczeniu zakładu karnego, skazany ma zapewnione miejsce zamieszkania.

Niewykonanie odróbek i prac społecznych z wyroku, a dozór elektroniczny, czyli obroża na nogę na wolności zamiast pozbawienia wolności i pobyt w więzieniu

Z wywiadu kuratora sądowego wynika, że skazany od lutego zamieszkuje w tzw. mieszkaniu treningowym które obecnie pozostaje w dyspozycji T. P. im. Św. Brata A. w S.. Opiekunem tego lokalu a jednocześnie jego kierownikiem jest P. S. – pracownik T. B. A.. Nadto, skazany od ponad 20 lat nadużywał alkoholu, wielokrotnie też leczył się odwykowo. Od około 3 lat utrzymuje całkowitą abstynencję, a od stycznia  pracował jako wolontariusz w T. P. im. B. A. w S.. Jego zachowanie na wolności nie budziło żadnych zastrzeżeń. Skazany właściwie funkcjonował w relacjach z otoczeniem, przestrzegał zasad współżycia społecznego. Stwierdzić więc należy, że skazany nie jest sprawcą, co do którego względy bezpieczeństwa i stopień demoralizacji przemawiałyby za celowością odbywania przez niego kary pozbawienia wolności w warunkach zakładu karnego. Zdaniem Sądu, odbywanie przez niego kary w systemie dozoru elektronicznego będzie wystarczające do osiągnięcia jej celów.

Uwzględniając dotychczasową postawę i zachowanie skazanego, należy bez wątpienia uznać, iż wniosek radcy prawnego o udzielenie M. O. zezwolenia na odbywanie kary w systemie dozoru elektronicznego jest zasadny. Postanowienie Sądu Okręgowego – III Wydział Penitencjarny i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń Karnych III Kow 533/16

Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię nr 9

Sąd Okręgowy w Słupsku – III Wydział Penitencjarny i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń Karnych

po rozpoznaniu na posiedzeniu w Areszcie Śledczym wniosku skazanego o udzielenie zezwolenia na odbycie kary poza zakładem karnym, w systemie dozoru elektronicznego na podstawie art. 43la § 1 KKW w zw. z art. 43la § 2 KKW postanawia:

udzielić skazanemu A. G. (G.) s. Z. i H., ur. dnia (…) w S., nr PESEL (…) zezwolenia na odbycie kary 2 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego za czyn z art. 244 KK, poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego, w ten sposób, że:

I. na podstawie art. 43na ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557, ze zm.) nakłada na skazanego obowiązek pozostawania w miejscu stałego pobytu, t.j. w mieszkaniu położonym w miejscowości: (…)-(…) U., (…);

II. na podstawie art. 43na pkt 1 KKW określa przedziały czasu w ciągu doby i w poszczególnych dniach tygodnia, w których skazany ma prawo się oddalić z miejsca stałego pobytu, t.j.

III. w celu poszukiwania pracy zarobkowej – od poniedziałku do niedzieli w godzinach od 6:30 do 18:30

IV. na podstawie art. 43nb § 1 KKW w zw. z art. 72 § 1 pkt 4, 5 i 7 KK nakłada na skazanego obowiązki w postaci:

– wykonywania pracy zarobkowej;

– powstrzymywania się od nadużywania alkoholu lub używania innych środków odurzających;

– unikania kontaktów ze środowiskiem przestępczym;

V. na podstawie art. 43lh § 1 pkt 1 KKW, określa, iż kontrolowanie zachowania w miejscu stałego pobytu, wymaga założenia na nogę skazanego nadajnika oraz zainstalowania w miejscu jego stałego pobytu, stacjonarnego urządzenia monitorującego,

VI. na postawie art. 43lh § 1 pkt 2 KKW, wyznacza skazanemu termin 24 godzin od daty ogłoszenia postanowienia o udzieleniu zezwolenia na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego celem zgłoszenia upoważnionemu podmiotowi dozorującemu (nr tel. (…)) gotowości do zainstalowania elektronicznego urządzenia rejestrującego i założenia nadajnika;

VII. zwolnić skazanego od kosztów sądowych w części dotyczącej wydatków i obciążyć nimi Skarb Państwa.

Skazany A. G. wystąpił do Sądu z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności, poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego. We wniosku wskazał, iż posiada zatrudnienie w S., a przy tym jest jedynym żywicielem rodziny i wspólnie z żoną wychowuje 5 dzieci. Wniosek jest zasadny.

Jak wynika z akt niniejszej sprawy, wyrokiem Sąd Rejonowy wymierzył A. G., za czyn z art. 244 KK, karę 2 miesięcy pozbawienia wolności.

Spełnione, zatem zostały przesłanki formalne określone w treści art. 43la § 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557, ze zm.), a mianowicie wobec skazanego orzeczono karę pozbawienia wolności nieprzekraczającą jednego roku, a nie zachodzą warunki przewidziane w art. 64 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. kodeks karny oraz jest to wystarczające dla osiągnięcia celów kary.

Skazany posiada stałe miejsce pobytu, tj. (…)-(…) U., (…), zaś wspólnie z nim zamieszkująca żona J. G. wyraziła zgodę na odbywanie przez niego kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego. Wynika to z oświadczenia załączonego do akt niniejszej sprawy. Udzieleniu takiego zezwolenia nie stoją także na przeszkodzie możliwości techniczno – organizacyjne związane z wykonywaniem dozoru przez podmiot prowadzący centralę monitorowania i upoważniony podmiot dozorujący oraz warunki mieszkaniowe skazanego, zwane dalej „warunkami technicznymi”.

Skazanemu, który nie rozpoczął wykonywania kary w zakładzie karnym, można udzielić zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego, jeżeli względy bezpieczeństwa i stopień demoralizacji, a także inne szczególne okoliczności nie przemawiają za potrzebą osadzenia skazanego w zakładzie karnym.

Sąd penitencjarny oceniając trafność złożonego wniosku o wyrażenie zgody na odbywanie kary pozbawienia wolności w (…), jest zobowiązany do ustalenia w oparciu o zgromadzone w niniejszej sprawie dowody, czy cele kary zostaną zrealizowanie bez konieczności kierowania skazanego do odbycia kary w warunkach izolacji więziennej, czyli w warunkach zwiększonego nadzoru ze strony funkcjonariuszy Służby Więziennej. Istotne jest również to, że skazany obywając karę w miejscu stałego pobytu zdany jest przede wszystkim na samego siebie w zakresie realizacji celów kary i kontroli swojego zachowania.

W ocenie Sądu penitencjarnego osadzanie skazanego w jednostce penitencjarnej nie jest konieczne. Za takim stanowiskiem przemawiają także ustalenia kuratora sądowego. Z załączonego do akt przedmiotowej sprawy wywiadu środowiskowego wynika, że skazany zamieszkuje wspólnie z żoną oraz dziećmi w (…). Układa z najbliższymi właściwe relacje. Przez ostatnie 15 lat pracował dorywczo na kutrze rybackim w charakterze mechanika, zaś w lutym podjął pracę zarobkową w firmie (…) w C., gdzie zatrudniony był jako pracownik fizyczny. Natomiast, w kwietniu podjął zatrudnienie w firmie (…) w S.. Aktualnie, skazany nie pracuje, czyni starania o zatrudnienie w firmie (…) w S. na stanowisku lakiernik-mechanik. Jego zachowanie, w miejscu zamieszkania, jest poprawne, nie budzi zastrzeżeń. Skazany nie nadużywa alkoholu, nie zażywa środków odurzających. Przestrzega zasad współżycia społecznego i porządku prawnego. Skazany prowadzi ustabilizowany tryb życia.

Stwierdzić więc należy, skazany nie jest sprawcą, co do którego względy bezpieczeństwa i stopień demoralizacji przemawiałyby za celowością odbywania przez niego kary pozbawienia wolności w warunkach zakładu karnego. Zdaniem Sądu penitencjarnego, odbywanie przez skazanego kary w systemie dozoru elektronicznego będzie wystarczające do osiągnięcia jej celów. Zatem, uznając wniosek skazanego A. G. o udzielenie zezwolenia na odbywanie kary w systemie dozoru elektronicznego za zasadny, należało postanowić jak wyżej. Postanowienie Sądu Okręgowego – III Wydział Penitencjarny i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń Karnych III Kow 1175/16

Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię nr 10

Sąd Okręgowy – III Wydział Penitencjarny i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń Karnych

po rozpoznaniu na posiedzeniu w Areszcie Śledczym  wniosku skazanej D. W. (W.) c. S. o udzielenie zezwolenia na odbycie kary poza zakładem karnym, w systemie dozoru elektronicznego na podstawie art. 43la § 1 w zw. z art. 43la § 2 KKW oraz art. 43lb KKW postanawia:

udzielić skazanej D. W. (W.) c. S. i T., ur. dnia (…) w S., nr PESEL (…) zezwolenia na odbycie kary zastępczej 78 dni pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego za czyn z art. 190a § 1 KK, art. 190 § 1 KK, w systemie dozoru elektronicznego, w ten sposób, że:

I. na podstawie art. 43na ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557, ze zm.) nakłada na skazaną obowiązek pozostawania w miejscu stałego pobytu, t.j. w mieszkaniu położonym w miejscowości: (…)-(…) S., R. (…)

II. na podstawie art. 43na pkt 1, 2,3 i 8 KKW określa przedziały czasu w ciągu doby i w poszczególnych dniach tygodnia, w których skazana ma prawo się oddalić z miejsca stałego pobytu, t.j.

III. w celu sprawowania opieki nad dziećmi oraz poszukiwania pracy – od poniedziałku do piątku w godzinach od 7.15 do 19.15,

IV. w celu utrzymywania więzi rodzinnych w każdą sobotę w godzinach od 10.00 do 19.00,

V. w celu utrzymywania więzi rodzinnych oraz wykonywania praktyk religijnych w każdą niedzielę w godzinach od 10.00 do 19.00;

VI. . na podstawie art. 43nb § 1 KKW w zw. z art. 72 § 1 pkt 4, 5 i 7 KK nakłada na skazaną obowiązki w postaci:

– wykonywania pracy zarobkowej;

– powstrzymywania się od nadużywania alkoholu lub używania innych środków odurzających;

– unikania kontaktów ze środowiskiem przestępczym;

VII. na podstawie art. 43 art. 1h § 1 pkt 1 KKW, określa, iż kontrolowanie zachowania w miejscu stałego pobytu, wymaga założenia na nogę skazanej nadajnika oraz zainstalowania w miejscu jej stałego pobytu, stacjonarnego urządzenia monitorującego,

VIII. na postawie art. 43 art. 1h § 1 pkt 2 KKW, wyznacza skazanej termin 24 godzin od daty ogłoszenia postanowienia o udzieleniu zezwolenia na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego celem zgłoszenia upoważnionemu podmiotowi dozorującemu (nr tel. (…)) gotowości do zainstalowania elektronicznego urządzenia rejestrującego i założenia nadajnika;

IX. zwolnić skazaną od kosztów sądowych w części dotyczącej wydatków i obciążyć nimi Skarb Państwa;

Niewykonanie odróbek i prac społecznych z wyroku, a dozór elektroniczny, czyli obroża na nogę na wolności zamiast pozbawienia wolności i pobyt w więzieniu

Skazana D. W. wystąpiła do Sądu z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego, wskazując iż po śmierci męża, jest jedynym opiekunem małoletnich dzieci.

Wyrokiem nakazowym Sąd Rejonowy w S. wymierzył D. W., za czyn z art. 190a § 1 KK i art. 190 § 1 KK, karę łączną 6 miesięcy ograniczenia wolności, zobowiązując ją do wykonywania w tym okresie nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym. Wyrok ten uprawomocnił się. Postanowieniem w sprawie Sąd Rejonowy w S. zarządził wobec skazanej wykonanie kary zastępczej 78 dni pozbawienia wolności.

Spełnione, zatem zostały przesłanki formalne określone w treści art. 43la § 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557, ze zm.), a mianowicie wobec skazanej orzeczono karę pozbawienia wolności nieprzekraczającą jednego roku, a nie zachodzą warunki przewidziane w art. 64 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. kodeks karny oraz jest to wystarczające dla osiągnięcia celów kary.

Skazana posiada również stałe miejsce pobytu, tj. (…)-(…) S., R. (…), w którym zamieszkuje sama wraz z małoletnimi dziećmi. Udzieleniu takiego zezwolenia nie stoją także na przeszkodzie możliwości techniczno – organizacyjne związane z wykonywaniem dozoru przez podmiot prowadzący centralę monitorowania i upoważniony podmiot dozorujący oraz warunki mieszkaniowe skazanej, zwane dalej „warunkami technicznymi”.

Skazanej, która nie rozpoczęła wykonywania kary w zakładzie karnym, można udzielić zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego, jeżeli względy bezpieczeństwa i stopień demoralizacji, a także inne szczególne okoliczności nie przemawiają za potrzebą osadzenia skazanej w zakładzie karnym.

Z załączonego do akt przedmiotowej sprawy wywiadu środowiskowego wynika, że skazana wraz z rodziną zamieszkuje w R. (…) gm. S.. Obecnie, nigdzie nie pracuje. Utrzymuje się z zasiłków rodzinnych oraz świadczenia wypłacanego w ramach tzw. Programu „Rodzina 500+”. Zajmuje się opieką i wychowaniem małoletnich dzieci oraz prowadzeniem gospodarstwa domowego. Jej zachowanie, w miejscu zamieszkania, jest poprawne. Skazana nie nadużywa alkoholu, nie zażywa środków odurzających. Przestrzega porządku prawnego i zasad współżycia społecznego. Aktualnie, wobec niego nie toczy się żadne postępowanie karne.

Stwierdzić więc należy, skazana nie jest sprawczynią, co do której względy bezpieczeństwa i stopień demoralizacji przemawiałyby za celowością odbywania przez nią kary pozbawienia wolności w warunkach zakładu karnego. Zdaniem Sądu penitencjarnego, odbywanie przez skazaną kary w systemie dozoru elektronicznego będzie wystarczające do osiągnięcia jej celów. Dlatego też, uznając wniosek D. W. o udzielenie zezwolenia na odbywanie kary w systemie dozoru elektronicznego za zasadny, należało postanowić jak wyżej. Postanowienie Sądu Okręgowego – III Wydział Penitencjarny i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń Karnych III Kow 1105/16

Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię nr 11

Sąd Okręgowy – III Wydział Penitencjarny i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń Karnych

po rozpoznaniu na posiedzeniu w Areszcie Śledczym wniosku skazanego M. K. s. S. o udzielenie zezwolenia na odbycie kary poza zakładem karnym, w systemie dozoru elektronicznego na podstawie art. 43la § 1 KKW w zw. z art. 43la § 2 KKW oraz art. 43lb KKW postanawia:

I. udzielić skazanemu M. K. s. S. i H., ur. dnia (…) w S., nr PESEL (…) zezwolenia na odbycie kary zastępczej 42 dni pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego za czyn z art. 278 § 2 KK w zw. z art. 12 KK, poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego, w ten sposób, że:

II. na podstawie art. 43na ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557, ze zm.) nakłada na skazanego obowiązek pozostawania w miejscu stałego pobytu, t.j. w mieszkaniu położonym w miejscowości: (…)-(…) S., ul. (…);

III. na podstawie art. 43na pkt 1, 8 KKW określa przedziały czasu w ciągu doby i w poszczególnych dniach tygodnia, w których skazany ma prawo się oddalić z miejsca stałego pobytu, t.j. w celu wykonywania pracy zarobkowej oraz utrzymywania więzi rodzinnych – od poniedziałku do niedzieli w godzinach od 5.45. do 17.45.

IV. na podstawie art. 43nb § 1 KKW w zw. z art. 72 § 1 pkt 4, 5 i 7 KK nakłada na skazanego obowiązki w postaci:

– wykonywania pracy zarobkowej;

– powstrzymywania się od nadużywania alkoholu lub używania innych środków odurzających;

– unikania kontaktów ze środowiskiem przestępczym;

V. na podstawie art. 43lh § 1 pkt 1 KKW, określa, iż kontrolowanie zachowania w miejscu stałego pobytu, wymaga założenia na nogę skazanego nadajnika oraz zainstalowania w miejscu jego stałego pobytu, stacjonarnego urządzenia monitorującego,

VI. na postawie art. 43lh § 1 pkt 2 KKW, wyznacza skazanemu termin 24 godzin od daty ogłoszenia postanowienia o udzieleniu zezwolenia na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego celem zgłoszenia upoważnionemu podmiotowi dozorującemu (nr tel. (…)) gotowości do zainstalowania elektronicznego urządzenia rejestrującego i założenia nadajnika;

Niewykonanie odróbek i prac społecznych z wyroku, a dozór elektroniczny, czyli obroża na nogę na wolności zamiast pozbawienia wolności i pobyt w więzieniu Poznań

Skazany M. K. wystąpił z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na odbycie kary poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego, podnosząc iż jest jedynym żywicielem rodziny, a pobyt w izolacji więziennej spowoduje utratę pracy, która jest źródłem dochodu. Jak wynika z analizy akt niniejszej sprawy, wyrokiem Sąd Rejonowy w S. wymierzył M. K., za czyn z art. 278 § 2 KK w zw. z art. 12 KK, karę łączną roku ograniczenia wolności.

Postanowieniem Sąd Rejonowy w S., zarządził wobec skazanego wykonanie kary zastępczej 42 dni pozbawienia wolności za niewykonaną częściowo karę 12 miesięcy ograniczenia wolności orzeczoną przyjmując że 1 dzień zastępczej kary pozbawienia wolności jest równy dwóm dniom kary ograniczenia wolności.

Spełnione, zatem zostały przesłanki formalne określone w treści art. 43la § 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557, ze zm.), a mianowicie wobec skazanego orzeczono karę pozbawienia wolności nieprzekraczającą jednego roku, a nie zachodzą warunki przewidziane w art. 64 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. kodeks karny oraz jest to wystarczające dla osiągnięcia celów kary. Przepisy ustawy stosuje się także do skazanego, wobec którego orzeczono zastępczą karę pozbawienia wolności za przestępstwo.

Skazany posiada stałe miejsce pobytu, tj. (…)-(…) S., ul. (…), zaś wspólnie z nim zamieszkująca konkubina K. Ł. wyraziła zgodę na odbywanie przez niego kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego. Wynika to z oświadczenia załączonego do akt niniejszej sprawy. Udzieleniu takiego zezwolenia nie stoją także na przeszkodzie możliwości techniczno – organizacyjne związane z wykonywaniem dozoru przez podmiot prowadzący centralę monitorowania i upoważniony podmiot dozorujący oraz warunki mieszkaniowe skazanego, zwane dalej „warunkami technicznymi”.

Skazanemu, który nie rozpoczął wykonywania kary w zakładzie karnym, można udzielić zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego, jeżeli względy bezpieczeństwa i stopień demoralizacji, a także inne szczególne okoliczności nie przemawiają za potrzebą osadzenia skazanego w zakładzie karnym.

Z załączonego do akt przedmiotowej sprawy wywiadu środowiskowego wynika, że skazany zamieszkuje wspólnie z konkubiną K. Ł. oraz trojgiem małoletnich dzieci w S. przy ulicy (…). Układa z najbliższymi właściwe relacje, zapewniając im niezbędną pomoc i wsparcie. Skazany od 4 lat pracuje zarobkowo w(…)a uzyskiwane środki finansowe przeznacza na zaspokajanie bieżących potrzeb życiowych swojej konkubiny i dzieci. Jego zachowanie, w miejscu zamieszkania, jest poprawne. Nie nadużywa on alkoholu, nie zażywa środków odurzających. Skazany prowadzi ustabilizowany tryb życia, dbając o los najbliższych. Przestrzega obowiązującego porządku prawnego i zasad współżycia społecznego.

Stwierdzić więc należy, skazany nie jest sprawcą, co do którego względy bezpieczeństwa i stopień demoralizacji przemawiałyby za celowością odbywania przez niego kary pozbawienia wolności w warunkach zakładu karnego. Zdaniem Sądu penitencjarnego, odbywanie przez skazanego kary w systemie dozoru elektronicznego będzie wystarczające do osiągnięcia jej celów. Zatem, uznając wniosek M. K. o udzielenie mu zezwolenia na odbywanie kary w systemie dozoru elektronicznego za zasadny, należało postanowić jak wyżej. Postanowienie Sądu Okręgowego – III Wydział Penitencjarny i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń Karnych III Kow 1012/16

W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt.

Z wyrazami szacunku.

Adwokat Mateusz Ziębaczewski

Mateusz Ziębaczewski to doświadczony adwokat i jedyny w swoim rodzaju specjalista od prawa karnego. Swoją wiedzą i umiejętnościami służy klientom, pomagając im w najbardziej skomplikowanych sprawach karnych. Wybierając nas możesz mieć pewność, że będziemy w pełni oddani Tobie i Twojej sprawie. Z naszą kancelarią współpracują najbardziej znani profesorowie, doktorzy prawa oraz byli ministrowie, gdyż cenią jakość, pewność i bezpieczeństwo jakie oferujemy.

email telefon LinkedIn

Zobacz pozostałe wpisy autora

Kancelaria Prawa Karnego w Poznaniu. Prawo Karne Poznań