Art. 305 Prawo własności przemysłowej
1. Kto, w celu wprowadzenia do obrotu, oznacza towary podrobionym znakiem towarowym, zarejestrowanym znakiem towarowym, którego nie ma prawa używać lub dokonuje obrotu towarami oznaczonymi takimi znakami, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca przestępstwa określonego w ust. 1 podlega grzywnie.
3. Jeżeli sprawca uczynił sobie z popełnienia przestępstwa określonego w ust. 1 stałe źródło dochodu albo dopuszcza się tego przestępstwa w stosunku do towaru o znacznej wartości, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5.
Znak towarowy jest ważnym środkiem ekspansji rynkowej przedsiębiorcy, który przy użyciu znaku przekazuje informacje o towarze potencjalnym nabywcom. Znak połączony (fizycznie lub pojęciowo) z towarem odróżnia ten towar od towarów innego rodzaju (funkcja oznaczenia pochodzenia), tworząc wyobrażenie stałej, wysokiej jakości towarów z tym znakiem (funkcja jakościowa) i „przyciągając” do nich klientów (funkcjareklamowa). Znak towarowy może realizować swoje funkcje jedynie wtedy, gdy uprawnionemu przysługuje wyłączność używania danego oznaczenia, bowiem tylko w takim przypadku znak przekazuje nabywcom prawdziwe informacje o pochodzeniu towaru (informuje bowiem, że towar ze znakiem pochodzi – w znaczeniu komercyjnym – od uprawnionego, ponieważ znalazł się w obrocie za jego zgodą i wszelkie konsekwencje tego faktu – zarówno dobre, jak i złe doświadczenia związane z korzystaniem z towaru – należy jemu przypisywać).
Znak towarowy
Znakiem towarowym może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy. Na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne. Udzielone prawa ochronne na znaki towarowe podlegają wpisowi do rejestru znaków towarowych. Udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy stwierdza się przez wydanie świadectwa ochronnego na znak towarowy. Uprawniony może wskazać, że jego znak został zarejestrowany, poprzez umieszczenie w sąsiedztwie znaku towarowego litery „R” wpisanej w okrąg. Przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Polski. Czas trwania prawa ochronnego na znak towarowy wynosi 10 lat od daty zgłoszenia znaku towarowego w Urzędzie Patentowym. Prawo ochronne na znak towarowy może zostać, na wniosek uprawnionego, przedłużone w drodze decyzji, dla wszystkich lub części towarów, na kolejne dziesięcioletnie okresy.
Przez znak towarowy podrobiony rozumie się rozumie się przez to użyte bezprawnie znaki identyczne lub takie, które nie mogą być odróżnione w zwykłych warunkach obrotu od znaków zarejestrowanych, dla towarów objętych prawem ochronnym. Oczywiście, znak towarowy musi być zarejestrowany; oznacza to, że prawnokarną ochronę znaku towarowego uzyskuje się dopiero z chwilą jego rejestracji i nie wystarczy zatem samo zgłoszenie znaku towarowego do rejestracji lub nawet jego powszechna znajomość w Polsce.
Oznaczanie towarów podrobionym znakiem towarowym to oznaczanie obejmuje każdą czynność połączenia znaku z towarem (opakowaniem), zaś rezultatem oznaczenia jest wytworzenie fizycznego związku między towarem a opakowaniem lub związku pojęciowego. Odpowiedzialność nie powstaje, gdy sprawca oznacza cudzym znakiem towarowym rzeczy nieprzeznaczone do obrotu. Wprowadzenie do obrotu jako konieczna przesłanka odpowiedzialności, obejmuje łącznie dwa warunki: przejście faktycznego władztwa nad konkretnym egzemplarzem produktu oraz intencję osoby uprawnionej do znaku udostępnienia tego produktu osobie trzeciej.
Prawo ochronne na znak towarowy
Prawo ochronne na znak towarowy jest zbywalne i podlega dziedziczeniu. Uprawniony z prawa ochronnego na znak towarowy może udzielić innej osobie upoważnienia do używania znaku, zawierając z nią umowę licencyjną. Licencjobiorca może udzielić sublicencji na używanie znaku towarowego w zakresie udzielonego mu upoważnienia. Licencjobiorca może wskazać, że korzysta z licencji na używanie znaku towarowego, poprzez umieszczenie oznaczenia „lic.” w sąsiedztwie znaku towarowego. W przypadku korzystania z licencji na używanie znaku towarowego, licencjobiorca jest obowiązany, na żądanie licencjodawcy, wskazać na używanie znaku na podstawie licencji przez umieszczenie oznaczenia.
Używanie znaku towarowego polega w szczególności na:
1) umieszczaniu tego znaku na towarach objętych prawem ochronnym lub ich opakowaniach, oferowaniu i wprowadzaniu tych towarów do obrotu, ich imporcie lub eksporcie oraz składowaniu w celu oferowania i wprowadzania do obrotu, a także oferowaniu lub świadczeniu usług pod tym znakiem;
2) umieszczaniu znaku na dokumentach związanych z wprowadzaniem towarów do obrotu lub związanych ze świadczeniem usług;
3) posługiwaniu się nim w celu reklamy.
Prawo ochronne na znak towarowy wygasa na skutek:
1) upływu okresu, na który zostało udzielone;
2) zrzeczenia się prawa przez uprawnionego przed UPRP, za zgodą osób, którym służą na nim prawa
Prawo ochronne na znak towarowy wygasa również na skutek:
1) nieużywania zarejestrowanego znaku towarowego w sposób rzeczywisty dla towarów objętych prawem ochronnym w ciągu nieprzerwanego okresu 5 lat, po dniu wydania decyzji o udzieleniu prawa ochronnego, chyba że istnieją ważne powody jego nieużywania;
2) utraty przez znak znamion odróżniających przez to, że na skutek działań lub zaniedbań uprawnionego stał się w obrocie zwyczajowym oznaczeniem – składającym się wyłącznie z elementów, które mogą służyć w obrocie do oznaczania w szczególności rodzaju towaru, jego jakości, ilości, ceny, przeznaczenia, sposobu, czasu lub miejsca wytworzenia, składu, funkcji lub przydatności – w stosunku do towarów, dla których był zarejestrowany;
3) działań uprawnionego lub, za jego zgodą, osób trzecich, gdy znak towarowy może wprowadzać odbiorców w błąd, w szczególności co do charakteru, właściwości lub pochodzenia geograficznego towaru;
4) wykreślenia z właściwego rejestru podmiotu mającego osobowość prawną, któremu przysługiwało prawo ochronne na znak towarowy.
Naruszenie znaku towarowego
Osoba, której prawo ochronne na znak towarowy zostało naruszone, lub osoba, której ustawa na to zezwala, może żądać od osoby, która naruszyła to prawo, zaniechania naruszania, wydania bezpodstawnie uzyskanych korzyści, a w razie zawinionego naruszenia również naprawienia wyrządzonej szkody:
1) na zasadach ogólnych albo
2) poprzez zapłatę sumy pieniężnej w wysokości odpowiadającej opłacie licencyjnej albo innego stosownego wynagrodzenia, które w chwili ich dochodzenia byłyby należne tytułem udzielenia przez uprawnionego zgody na korzystanie ze znaku towarowego.
Naruszenie prawa ochronnego na znak towarowy polega na bezprawnym używaniu w obrocie gospodarczym:
1) znaku identycznego do zarejestrowanego znaku towarowego w odniesieniu do identycznych towarów;
2) znaku identycznego lub podobnego do zarejestrowanego znaku towarowego w odniesieniu do towarów identycznych lub podobnych, jeżeli zachodzi ryzyko wprowadzenia odbiorców w błąd, które obejmuje w szczególności ryzyko skojarzenia znaku ze znakiem towarowym zarejestrowanym;
3) znaku identycznego lub podobnego do renomowanego znaku towarowego, zarejestrowanego w odniesieniu do jakichkolwiek towarów, jeżeli takie używanie może przynieść używającemu nienależną korzyść lub być szkodliwe dla odróżniającego charakteru bądź renomy znaku wcześniejszego .
Przedmiotem ochrony jest interes osoby uprawnionej z tytułu rejestracji znaku towarowego do przekazywania prawdziwych informacji o pochodzeniu towarów z danym znakiem. Z drugiej zaś strony, chodzi tu również o interes nabywców, którzy kupują wprowadzany do obrotu towar (lub korzystają ze świadczonych usług) w przekonaniu, że pochodzi on od osoby uprawnionej (a zatem ma odpowiednio wysoką jakość).
Zamiar popełnienia przestępstwa
W przypadku przestępstwa z art. 305 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. prawo własności przemysłowej (Dz.U. 2017 poz. 776) w postaci dokonywania obrotu towarami sprawca musi działać w zamiarze bezpośrednim bądź ewentualnym, innymi słowy musi chcieć lub godzić się na to, że nie mając do tego uprawnień dokonuje obrotu towarami oznaczonymi podrobionym znakiem towarowym. Przepis ten nie kara natomiast podrabiania znaku towarowego, ani obrotu podrobionym znakiem towarowym, czyli czynności przygotowawczych. Zachowania takie nie mogą więc być uznane za karalne. Wykładnia rozszerzająca przepisów prawa karnego materialnego nie jest dopuszczalna, a normy penalizujące określone zachowania są ustanawiane przy respektowaniu przez ustawodawcę zasady ultima ratio, charakteryzującej funkcję prawa karnego.
[spacer]
W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji. Prosimy przejść do zakładki kontakt.
