W postępowaniu przygotowawczym sąd, stosując tymczasowe aresztowanie, oznacza jego termin na okres nie dłuższy niż 3 miesiące. Jeżeli ze względu na szczególne okoliczności sprawy nie można było ukończyć postępowania przygotowawczego w terminie określonym wyżej, na wniosek prokuratora, sąd pierwszej instancji właściwy do rozpoznania sprawy, gdy zachodzi tego potrzeba, może przedłużyć tymczasowe aresztowanie na okres, który łącznie nie może przekroczyć 12 miesięcy. Łączny okres stosowania tymczasowego aresztowania do chwili wydania pierwszego wyroku przez sąd pierwszej instancji nie może przekroczyć 2 lat. W przypadku zbiegu tymczasowego aresztowania z wykonywaną karą pozbawienia wolności orzeczoną w innej sprawie do okresów, o których mowa powyżej, zalicza się okres odbywania przez tymczasowo aresztowanego kary pozbawienia wolności.
Przedłużenia stosowania tymczasowego aresztowania na okres oznaczony, przekraczający terminy określone wyżęj może dokonać sąd apelacyjny, w którego okręgu prowadzi się postępowanie na wniosek sądu, przed którym sprawa się toczy, a w postępowaniu przygotowawczym na wniosek właściwego prokuratora bezpośrednio przełożonego wobec prokuratora prowadzącego lub nadzorującego śledztwo – jeżeli konieczność taka powstaje w związku z zawieszeniem postępowania karnego, czynnościami zmierzającymi do ustalenia lub potwierdzenia tożsamości oskarżonego, wykonywaniem czynności dowodowych w sprawie o szczególnej zawiłości lub poza granicami kraju, a także celowym przewlekaniem postępowania przez oskarżonego.
Przedłużenia stosowania tymczasowego aresztowania, o którym mowa wyżej, nie stosuje się w odniesieniu do terminu 12 miesięcznego, gdy kara realnie grożąca oskarżonemu za zarzucane mu przestępstwo nie przekroczy 3 lat pozbawienia wolności, a w stosunku do terminu 2 letniego, gdy nie przekroczy ona 5 lat pozbawienia wolności, chyba że konieczność takiego przedłużenia jest spowodowana celowym przewlekaniem postępowania przez oskarżonego.
Należy zwrócić uwagę prokuratorowi prowadzącemu śledztwo, że tylko czynności, które w realnie zakreślonym i pewnym terminie zostaną przeprowadzone mogą uzasadniać przedłużenie stosowania środka zapobiegawczego. Natomiast żadną miarą nie może stanowić podstawy przedłużenia okresu tymczasowego aresztowania powołany przez prokuratora argument, iż w sprawie zachodzi jeszcze konieczność przeprowadzenia innych czynności, których konieczność realizacji wyniknie w toku śledztwa. Zasadne zatem będzie uznanie za szczególnie zawiłą taką sprawę, w toku której planowo i bez nieuzasadnionej zwłoki realizowane czynności dowodowe nie prowadzą do odtworzenia okoliczności zdarzenia w sposób pewny i nie budzący wątpliwości, zaś usunięcie utrzymujących się wątpliwości, co do faktów o istotnym znaczeniu poznawczym, determinuje podejmowanie dalszych działań dowodowych, których efektem finalnym ma być przekonanie o dokonaniu prawdziwych ustaleń we wszystkich kwestiach warunkujących zakończenie postępowania i wydania wyroku. Okoliczność, że śledztwo ma charakter rozwojowy nie stanowi przesłanki przedłużenia tymczasowego aresztowania. Na „rozwojowy charakter sprawy” prowadzonej w postępowaniu przygotowawczym może wskazywać możliwość przedstawienia w przyszłości podejrzanemu (podejrzanym) zarzutów popełnienia przestępstw innych niż dotychczas bądź przedstawienia takich zarzutów kolejnym osobom. Wymieniona sytuacja nie jest jednak pewna ani przesądzona, a jedynie hipotetyczna. Uzależniona jest bowiem od przeprowadzenia czynności dowodowych i uzyskania w ich następstwie określonych środków dowodowych. Odmiennie należy oceniać sytuację, gdy prokurator wydał postanowienie o przedstawieniu podejrzanemu zarzutów popełnienia kolejnych przestępstw, ale nie ogłosił go podejrzanemu.
Na postanowienie sądu apelacyjnego przysługuje zażalenie do sądu apelacyjnego orzekającego w składzie trzech sędziów.
[spacer]
W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt.
Z wyrazami szacunku.
