Osoba, której wydano pozwolenie na broń obowiązana jest przestrzegać przepisów obowiązujących w czasie całego okresu posiadania pozwolenia na broń. A więc, jeśli zmieniają się przepisy regulujące przesłanki cofania pozwolenia na broń, to zmiany te mają zastosowanie do wszystkich osób posiadających pozwolenie na broń. Takie działanie ustawodawcy nie nosi znamion naruszenia konstytucyjnej zasady ochrony praw nabytych.
Właściwy organ Policji cofa pozwolenie na broń, jeżeli osoba, której takie pozwolenie wydano:
1) nie przestrzega warunków określonych w pozwoleniu na broń;
2) należy do osób:
a) z zaburzeniami psychicznymi, o których mowa w ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. z 2011 r. Nr 231, poz. 1375), lub o znacznie ograniczonej sprawności psychofizycznej;
b) wykazujących istotne zaburzenia funkcjonowania psychologicznego;
c) uzależnionych od alkoholu lub od substancji psychoaktywnych;
d) nieposiadających miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
e) stanowiących zagrożenie dla siebie, porządku lub bezpieczeństwa publicznego:
A) skazanym prawomocnym orzeczeniem sądu za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe,
B) skazanym prawomocnym orzeczeniem sądu za nieumyślne przestępstwo:
– przeciwko życiu i zdrowiu,
– przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji popełnione w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo gdy sprawca zbiegł z miejsca zdarzenia.
3) naruszyła obowiązek zawiadomienia o utracie broni,;
4) przemieszcza się z rozładowaną bronią albo nosi broń, znajdując się w stanie po użyciu alkoholu, środka odurzającego lub substancji psychotropowej albo środka zastępczego.
Pkt 2-4 stosuje się odpowiednio do osób dopuszczonych do posiadania broni. Osobom posiadającym zarejestrowaną broń pneumatyczną w przypadkach, o których mowa w pkt 2-4, unieważnia się kartę rejestracyjną broni. Właściwy organ Policji może cofnąć pozwolenie na broń, jeżeli ustały okoliczności faktyczne, które stanowiły podstawę do jego wydania
Przestępstwo a cofnięcie pozwolenia na broń
Od osób skazanych, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o broni i amunicji, odróżnić trzeba osoby, wobec których toczy się postępowanie karne o popełnienie określonych przestępstw. Nie jest niczym uprawnione stawianie znaku równości pomiędzy faktem skazania za określony czyn, a tym, że postępowanie karne jest w toku. Stwierdzić trzeba, iż sam tylko fakt wszczęcia i prowadzenia postępowania przeciwko osobie o popełnienie przestępstw wymienionych w omawianej normie nie jest przesłanką wystarczającą, do cofnięcia pozwolenia na broń.
W stosunku do osób, wobec których toczy się postępowanie karne o popełnienie przestępstw przeciwko życiu, zdrowiu lub mieniu, cofnięcie pozwolenia na broń możliwe jest jedynie w przypadku, gdy prowadzące postępowanie organy wykażą, że w stosunku do osób tych istnieje uzasadniona obawa, że mogą użyć broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego. Oznacza to, że nie jest dopuszczalne, na zasadzie automatyzmu, cofanie pozwolenia na broń każdej osobie, w stosunku do której toczy się postępowanie karne o popełnienie przestępstw przeciwko życiu, zdrowiu lub mieniu.
Dla cofnięcia pozwolenia na broń konieczne jest wykazanie związku pomiędzy popełnionym przez skarżącego czynem, za który został skazany i cechami jego charakteru oraz dotychczasowym postępowaniem, które mogłoby stworzyć obawy, że posiadacz pozwolenia na broń użyje jej w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego. Zatem przy ocenie, czy osoba która dopuściła się takiego czynu stwarza przedmiotową obawę, nie można pominąć okoliczności popełnienia czynu oraz danych charakteryzujących osobowość takiej osoby. W tej sytuacji organ zobligowany jest do przeprowadzenia szczegółowej analizy i uzasadnienia istnienia obawy, że dana osoba może użyć broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego.
Właściwy organ Policji może cofnąć pozwolenie na broń w przypadku naruszenia przez osobę posiadającą pozwolenie:
1) obowiązku rejestracji broni;
2) obowiązku poddania się badaniom lekarskim i psychologicznym i przedstawienia orzeczeń lekarskiego i psychologicznego;
3) obowiązku zawiadomienia właściwego organu Policji o zmianie miejsca stałego pobytu;
4) zasad przechowywania, noszenia oraz ewidencjonowania broni i amunicji;
5) wymogu uzyskania zgody na wywóz broni i amunicji za granicę;
6) zasad jej używania w celach szkoleniowych i sportowych tylko na strzelnicach;
7) zakazu użyczania broni osobie nieupoważnionej.
Pkt 2-3 i 6 stosuje się odpowiednio do osób posiadających dopuszczenie do posiadania broni. Osobom posiadającym zarejestrowaną broń pneumatyczną w przypadkach, o których mowa w pkt 2-6, można unieważnić kartę rejestracyjną broni. Osoba, której cofnięto pozwolenie na broń, dopuszczenie do posiadania broni lub której unieważniono kartę rejestracyjną broni, jest zobowiązana – w terminie 7 dni od dnia otrzymania ostatecznej decyzji o cofnięciu pozwolenia na broń, dopuszczenia do posiadania broni lub unieważnienia karty – zwrócić dokumenty potwierdzające legalność posiadania broni i amunicji do właściwego organu Policji. Cofnięcie pozwolenia na broń, dopuszczenia do posiadania broni oraz unieważnienie karty rejestracyjnej broni pneumatycznej następuje w drodze decyzji administracyjnej.
Osoba, która utraciła uprawnienie do posiadania broni lub której unieważniono kartę rejestracyjną broni pneumatycznej,
jest obowiązana niezwłocznie zbyć broń i amunicję do tej broni. Za wykonanie obowiązku uważa się także pozbawienie broni palnej cech użytkowych. Zbycie broni może nastąpić za pośrednictwem przedsiębiorcy uprawnionego do obrotu bronią lub w sposób opisany powyżej. Jeżeli broń nie zostanie zbyta w terminie 30 dni, należy ją złożyć wraz z amunicją do depozytu właściwego organu Policji.
[spacer]
W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji. Prosimy przejść do zakładki kontakt.
Z wyrazami szacunku.
